Online boek '' Zeddam ''

                                    www.zeddammer.nl

Gelderland in woord en beeld

Montferland, mag men geheel Gelderland beschouwen als Nederlandse tuin, waar de vermoeide werkers des zomers zijn vakantierust genieten kan in het bos of heide aan de oevers en de rivieren of in berggebied. Er zijn in diens tuin enkele Deelen, die in schoonheid uit munten boven hun omgeving. Daartoe behoort de op zichzelf staande heuvel Montferland, niet ten onrechte een geliefkoosd doel voor toeristen per fiets of auto. Daarvan getuigen ook vele wegen, die er heen leiden. De berg vormt ook het middelpunt van een streek, die schoon steeds verder in cultuur gebracht, rijk is gebleven aan oorspronkelijkheid in natuurschoon en histories herinneringen. Wanneer wij van s-Heerenberg komen, het antieke stadje met zijn forse geboomte eenmaal residentie van de machtige heren Van den Bergh, geeft de golvende landweg naar Montferland al een bijzonder genot door de vele pittoreske vergezichten, welke hij biedt. Toch geen zo verrassend panorama dat zich aan het oog ontrolt, wanneer wij, ons voertuig gestald hebben bij de toegang tot de rustieke trap naast het ravijn en naar het bergplat, Deze beklommen hebben en op het plateau gekomen zijn waar nog een gedeelte van het jachthuis over is, dat Graaf Oswald de 3e daar liet bouwen. Wij vinden hier een royale tuin van het Hotel en pensioen met zijn landelijke gemoedelijkheid en plaats nemend aan een der tafeltjes aan de oost rand, kunnen wij een blik weiden over een schilderachtige omgeving. Hier zien wij de Graafschap in vogelvlucht, de dorpen en stadjes verbonden met witte wegen als linten slingerend door de groene landouwen tot in de verte zijn te onderscheiden. Een uitkijkpost met kijker en duidelijke oriënteringstafel geeft een vergetelijke aardrijkskundeles, zelfs tot over de grenzen, waar vader Rijn en zijn lieflijke boorden te volgen zijn in Westfalen, Waarschijnlijk nog te veel heerst bij Nederlanders de mening, dat men per se naar het buitenland moet gaan om de volle schoonheid der natuur te kunnen vinden, Omtrent het ontstaan van de befaamde Montferland met zijn schitterende uitzicht tot diep in Duitsland, zijn er verschillende lezingen. De meest prozaïsche is wel dat de gehele heuvel kunstmatig door de Romeinen zou zijn opgeworpen, Als onderdeel van hun reeks verdedigingspunten in de IJsseline, Waarschijnlijker is, dat de hoogte er van nature bestond, maar door Drusus tot een bolwerk en z.g. spiegelplaats werd gemaakt, Weer andere menen, dat de oude Germanen in het Montferland een offer en vergaderplaats vonden. De sporen van primitieve verdedigingswerken zouden nog aan te wijzen zijn. Nog minder zekerheid bestaat de herkomst van de naam Montferland, Etymologen hebben daar omtrent al heel wat theorieën verkondigd en kwamen zelfs tot de gezochte verklaring, dat aan Monferande moet worden gedacht, dat ‘’ Mijn lust warande’’ zou betekenen. Dan is de evenwel de legende aardiger, welke nog in de volksmond leeft en waarin men verhalen herkent, welke ook elders gaan over een bodemverheffing in een overgangsvlakken omgevingen. De reuzen, die ook in Germaanse godenleer een gewichtige rol spelen, hadden het voornemen opgevat, de hemel te bestormen, Ten einde dit doel gemakkelijker te bereiken wilden ze de Eltenberg boven nog betekenis, dat niet de moeite namen, deze mond vol land op te rapen, Dientengevolge is deze,p de Hettenheuvel plaatsen. Tijdens het transport lieten ze een stuk vallen. Ze achten dit echter van zo weinig,, Mond vol land ‘ tot op de huidige dag daar gebleven


Hotel Montferland bevindt zich op de motte Montferland. In het adresboek 1935

komt het voor in de rubriek Hotels als Hotel " Montferland ", Zeddam, Telefoon 44.

Het huidige adres is Montferland 1, 7038 EB Zeddam.

Vanaf de zomer van 1830 woonde Frans Meijer, "

opziener der jagt" in dienst van de Von Hohenzollerns op Huis Bergh,

met zijn echtgenote Theodora Meurs, dochter van landbouwer Peter Meurs uit Stokkum

en Johanna Gudden, in het jachthuis op het Montferland.

In 1835 overleed de eerste echtgenote Theodora. Frans hertrouwde in 1836 met Berendina Bolder uit Didam

. In deze tijd staat Frans ook vermeld als ‘tapper’.

Op Montferland schonk de familie dus drank aan passanten, bosarbeiders et cetera.

Een leuke bijverdienste naast zijn loon als boswachter in dienst van de Von Hohenzollerns.

Het betekende in feite het begin van wat tegenwoordig nog een hotel annex restaurant in Montferland is

. In 1871 verhuurde de Bergsche Administratie het gebouw met omgeving aan Hendrik Booms (1836-1906)

te Lengel, die het verder als café ging exploiteren.

Zijn dochter Aleida Johanna Booms (1872-1933) en schoonzoon Gerhardus Arnoldus Bruins (1874-1949)

hebben het café overgenomen. Hendrik staat net als zijn schoonzoon als kastelein en hotelhouder te boek.

Bruins was in 1928 een van de oprichters van de Coöperatieve Landbouwvereniging Bergh te Zeddam

en was vervolgens lid van de raad van commissarissen.

Hun zoon Gerhardus Arnoldus Johannes Maria Bruins nam op zijn beurt in 1931 het café over tot 1959

. In 1943 is de naam gewijzigd in Hotel Café Restaurant Montferland.

Op 15 september 1959 werd de nieuwe eigenaar Gunther Hugo Brenninkmeijer,

maar slechts tot 1 januari 1960. Het bedrijf werd toen overgenomen door de NV. Handelsonderneming ”Pas”

. In een hotelfolder uit 1965 staat J. Kruysbeek als eigenaar genoemd;

de kamerprijzen bedroegen toen F 25 - F 27,50 per persoon per dag.

In de jaren negentig van de 19e eeuw gaf de hotelhouder een folder uit,

waarin de tarieven stonden: logies voor 2,50 gulden per persoon per dag, 15 gulden per week,

voor kinderen en dienstboden 10 gulden. In die tijd maakte een arbeider voor één gulden een lange werkdag..


Precies in het midden van de foto hiernaast is de jachtkamer goed te zien:

de bakstenen aanbouw aan de linkerkant van het hoofdgebouw.

Die kamer was oorspronkelijk een vrijstaand gebouw dat graaf Oswald III in 1699 heeft laten bouwen

op de plek van een ouder,

vervallen jachtpaviljoen. Op de jachtkamer liet graaf Oswald onder meer twee chronogrammen aanbrengen.

Klik door om hierover meer te lezen.

Tot januari 2004 was Henk Zinger de eigenaar van het hotel.

Hij werd 2 januari 2004 voor de deur van zijn huis in Zeddam tijdens een steekpartij doodgestoken.

Deze roofmoord - waarbij slechts het tasje van zijn vrouw gestolen werd -

kwam destijds vrij groot in het nieuws. In 2018 is het hotel/restaurant overgegaan naar een nieuwe eigenaar.

Daarbij is naam van het hotel gewijzigd in hotel Het Montferland en is het gebouw gerenoveerd

'' Niet vermeld hierin is de familie Aaldering die hier op dit Hotel hebben gezeten ,

De exacte datums is mij onbekend '' De bomen rondom het Hotel zijn gekapt doordat deze ziek waren

'' De familie Aaldering en hun broers en of familie ,

Hebben meerdere activiteiten/ondernemingen in Zeddam gekend ,

Zo is Titus een huif centrum begonnen in Zeddam , die momenteel in Loerbeek zit

'' Niet onbelangrijk om dit te vermelden '' Deze locatie in Loerbeek wordt ook als zorgboerderij gebruikt. ''

1 van hun dochters van de boomtak is zelf een voorbeeld van de oude wijnen die men schonken

in Hotel Montferland , Een wijngaarde in Zuid Afrika begonnen , Deze is heel succesvol ermee.


Café Restaurant Het Tolhuis ligt op de hoek van de Beekseweg en de 's-Heerenbergseweg in Zeddam,

tegenover het uitgestrekte bosgebied Montferland.

Een van de uitbaters was vanaf 1917 Piet Pennards (1891–1987), 

in de volksmond bekend als Piet van de Tol, die ook een speeltuin exploiteerde.

Pennards heeft de naam veranderd van café-restaurant "Juliana" naar Het Tolhuis.

Latere eigenaren waren achtereenvolgens Gerrit van Raay en Eddie Kempers. In 1899

verbleef Jac. P. Thijsse, de bekende schrijver, onderwijzer en natuurbeschermer, een zomervakantie

lang in Het Tolhuis. Wat hij zag, hoorde en beleefde in het Berghse heuvelland legde hij vast in het boek

Hei en Dennen. Bij het Tolhuis is nu een TOP (Toeristisch Overstappunt),

waar men kan starten voor het Fietsroutenetwerk. Deze TOP ligt op de tegenovergelegen hoek van de kruising

, bij de toeristische parkeerplaats. Aan deze parkeerplaats ligt sinds 2016 ook Broods,

een grote broodjeszaak met drive-thru en terras (Adres: Beekseweg 1)

In Ulft is een 2e vestiging geopend van Broods in het oude zwembad ‘’ Broods Zeddam ‘’

ligt aan de voet van de galgenbelt en de drieheuvelenweg.




Hier in het bos vlakbij zijn oude waterputten te vinden. Die in verband staan met de waterbevoorrading

voor 70.000 huishoudens een stuk verderop aan de voet van de weg naar Hotel Montferland .

Deze waterzuivering is in zijn geheel opnieuw gebouwd tussen 2010 en 2020 "  De galgenbelt ‘’

wordt genoemd door dat er vroeger een strop heeft gestaan waar men werd opgehangen,

deze staat in verband met de geschiedenis van het kasteel in ‘s-Heerenberg. Ook wel Kasteel Huis Bergh

genoemd.

De oude tegels die in de Drieheuvelenweg hebben gelegen zijn er uit gehaald

en hiermee zijn de kerkhoven bestraat.Het fietspad werd hierdoor geasfalteerd

.Dit is samengegaan met de gemeente Montferland en stratenmakers.


Het huifkarren centrum van Dhr Aaldering , begonnen hiermee in de jaren halverwege 80

op het gronden van het Gilde die hiervoor beschikbaar werd gesteld ,

Met twee huifkarren heb ik hem zien beginnen en uiteindelijk bouwde hij een oude varkensstal om

om zijn gasten hierin op te vangen en te voorzien van een drankje en hapje of een gezellige avond en middag ,

Helaas kwamen er problemen met de horeca vergunningen waardoor hij jaren later noodgedwongen

moest verhuizen , Hij kreeg hiermee de vestiging in Loerbeek waar hij hedendaags nog steeds zit ,

Zo verhuurd hij hier elektrische scooters en is ook werkzaam hier in samenwerking met de gemeente

als zorgboerderij , Heel jammer dat hij Zeddam moest verlaten ,

Het is geweldig mooi zo'n huifkar door de Zeddamse bossen en langs de heuvels te zien rijden met paard

en wagen In Zeddam naast zijn oude woonhuis zit momenteel een wielercafé

waar je onder andere mountainbikes kunt huren , Alle informatie hierover vindt u op website

http://www.huifkarcentrum.nl/

Dhr Aaldering is in begin 2023 gepensioneerd , Zijn werkzaamheden zijn overgenomen.

& https://rentamountainbike.com/nl-zeddam-mountainbike-huren/





Hotel Moors was voordien Hotel Kleinpenning. In november 1977 werd het hotel eigendom van Ad Moors

en zijn Oostenrijkse echtgenote Monica, de exploitanten van dit comfortabele hotel aan de Benedendorpsstraat 15

te Zeddam.De verbouwing was in mei 1978 gereed..

Het hotel behoorde enige tijd tot de keten Holland Inn en was ook een ANWB en KNAC bondshotel.

Het hotel had behalve hotelkamers ook kegelbanen, een bar (Mölle Bar), een restaurant, een lounge,

een overdekt zwembad, grote zalen en een fraaie tuin met daarbij een grote parkeerplaats. ''

Op het Europaplein in Zeddam heeft zijn bus lijn gezeten uit vier plaatsen verdeeld ‘’

Op deze plaats werd ook jaarlijks de kermis gehouden door de schutterij (Europaplein)

En verzorgde de kerk destijds een mis in het openbaar onder Pastoor ter Steeg ,

In de jaren 60 is deze geasfalteerd. In het Hotel is door de carnavalsvereniging

bijna 25 jaar de pronkzitting gehouden, Op 1 jaar na ,

In dit Hotel zaten een zwembad en een kegelbaan en de plaatselijke schietvereniging

verzorgde hier trainingen van de schietwedstrijden en of wedstrijden.



V.l.n.Hieronder: Diny Giezen, Hans Reyers, Gerard Fenneman, ??, Albert van Bree,

Wilfried Bisselink, Bennie Wissink, ??, Willie Rutjes, Bennie Giezen, Annie Tomberg,

Joep Brinks, Gent van Ampting.



 Enkele jaren na het stoppen van de familie Moors heeft een ondernemer nog geprobeerd het Hotel door te zetten,

dit is helaas niet gelukt, waardoor het nu voor een lange tijd leeg staat

met de plannen om hier huizen te gaan bouwen.

Het gaat om een groot Hotel met kelder en uitbreidingen door de jaren heen.


Aan de achterzijde van het Hotel bevind zicht de Violenstraat en de Schapenweg,

Op de schapenweg heeft de familie Moors gewoond ,

Hieronder ziet u een film van deze wijk en straat , ook wel bekend als bloemenbuurt,

Namen die genoemd worden over de film zijn familie kamperman , Keurntjes en Timmermans.






Oude Heuvel aanzichten uit Zeddam ,

Waaronder die van de Galgenbelt , De Hettenheuvel , De Paasberg ''

De Galgenbelt heeft zijn naam gekregen door het Kasteel dat er in Montferland staat ,

Hier bovenop heeft vroeger een Galg (Strop) gestaan ,

Hier op deze locatie vind u ook waterputten die geslagen zijn voor de bijbehorende water zuivering

een stukje verder in het bos , De Hettenheuvel is het hoogste punt van Montferland en de Berghse bossen ,

Behalve als u in de uitkijk toren in Stokkum staat '' De paasberg ''

Hier staat het gedeelte van het oorlog monument ,

Er is verder in Zeddam nog wel het 1 en ander te vinden die zijn naam door dit mooie aanzicht heeft gekregen

'' Waaronder de Kale Jacob tussen Zeddam en Braamt , Dit is in deze tijd afgebrand en zo heeft het deze naam

gekregen , Hier vlakbij worden de bossen , De Zeddamse bossen genoemd ''

Helaas is veel verwilderd door de jaren heen en houd natuur monumenten uit Beek de paden schoon

in brandweer wegen , Ook de Atb route voor mountainbikers word onderhouden

om alles voor iedereen toegankelijk te houden ''

De meeste dieren zijn door de loop der jaren heen verdwenen ''

Hierdoor hebben ze dassen tunnels aangelegd en uit gezet ,

De patrijzen waarmee men verder wilde is tot op heden nog geen groot succes ,

Er leven nog zon 100 Reeen in de Montferlandse bossen momenteel ,

Dit is met andere dieren vroeger wel meer dan dit geweest ,

De steenmarter hoort van oorsprong hier niet thuis in deze natuur .

Door bescherming hiervan is hier verder weinig tegen te doen. ''

Het uitzetten van dieren zou een verdere goede optie zijn '' ,

Het 1 hoef het andere niet te schaden bij een goede aanpak hiervan.



Hotel Ruimzicht in Zeddam ligt aan de route van het Rondje Bergh. Het hotel ligt aan de Kilderseweg 19

, op hetzelfde adres is Brasserie Brut gevestigd.Ruimzicht startte in 1950 als klein pension

met een enkele kamer. In de VVV-folder van 1989 staat als eigenaar de familie H. Geerdink vermeldt;

het hotel had toen 41 kamers met in totaal 72 bedden.

Inmiddels is het bedrijf uitgegroeid tot een middelgroot hotel met 49 kamers

dat zich zowel op de zakelijke als op de vrijetijdsmarkt richt. Brasserie Brut is het restaurant

van het hotel.Sinds lange tijden worden hier bruiloft feesten / vergaderingen

en de pronkzitting van de Carnavals vereniging de Paverts uit Zeddam ,

Het naast liggende restaurant en Hotel is door de jaren heen verbonden en op geknapt met Ruimzicht ,

Voorlange tijd heeft restaurant de Lange waard hier in gezeten ,

Momenteel zit de huidige Italiaanse Italiaans restaurant "Il Tonno Tosso ''

in om hun werkzaamheden voort te zetten ,

Het naast gelegen gebouw stond ook wel bekend als oud Hotel Theems

'' Eigenaars Jos en zijn vrouw hebben de zaak over genomen van hun ouders en hun kinderen

werken onder andere als kok mee in dit restaurant ,

Ondanks het terug gelopen toerisme in Zeddam door de jaren heen heeft dit Hotel

nog steeds een mooie toekomst '' De eigenaar heeft samen met een neefje oud cafe de Klok

overgenomen in de Benedendorpstraat in Zeddam , Nu als Tapperij 2A bekend ,

Dit verbind het dorpsleven verder ermee.

Zodat ook de gasten indien hier behoefte aan is ook elders een glaasje bier of wijn kunnen drinken.






Een lijst met hotels , Pensions en vakantiehuisjes uit Zeddam.Hotel Bruins , Beekseweg 2 , Hotel Aaldering ‘s-Heerenbergseweg.

Hotel heuvelzicht , Hotel cafe Restaurant ‘T Heem , Hotel Centraal, 

Voorheen Berg en Boszicht..Hotel de Kroon, ‘s-Heerenbergseweg 3-5

Hotel Montferland, Hotel Hettenheuvel,Hooglandseweg 6, 

Hotel-cafe-Restaurant , De eerste aanleg, Vinkwijk 1

Hotel Pension Zeddam, Pension Aurora ,’s-Heerenbergseweg 5b.

Pension, Aan de heuvel , Kerkweg 22, Pension Johanna,Kilderseweg 3

Pension Berma,Benedendorpsstraat 25. Pension Boslust , Vinkwijkseweg 4

Hotel-Pension J,Engelbarts-Smit ,’s-Heerenbergseweg 9. Pension ‘T Buiten

Terborgseweg 48. De Pension,Vinkwijkseweg 37. Pension Kock Oude

Doetinchemseweg 5 , Pension Eureka, Kilderseweg 2.Pension De Pim 

Ettemastraat 9. Pension van Westerop,Vinkwijkseweg 1b. Pension Willy

‘s-Heerenbergseweg 34. Pension Yvonne, Oude Doetinchemseweg 71a.

Pension De Zilverspar, Terborgseweg 6, Pension Isidorushoeve

Terborgseweg 54a, Pension Bosrand,Hooglandseweg 30. Pension Brigita

Jacob Reviusstraat 4, Pension Ten Eikelder,Jacob Reviusstraat 2

Pension W.V Uum,Groeneweg 1. A.J Bolck, Bovendorpsstraat 15.

Vakantiehuisjes Evers, Zeddamseweg 13. Vakantiehuisjes van Dillen

Terborgseweg 48. Pension TH Zweer, Vinkwijkseweg 10. Bungalow van Ampting.

Kilderseweg 16. Huisje Bertholt,Oude Doetinchemseweg 25,Vakantiehuisje TH Kuster,

Bovendorpsstraat 10. Vakantieverblijf J.W Hunting , Graaf Hendrikstraat 4 (Braamt)

C'est Magnifique ,Huize Vinkwijk, Vakantiehuis Heideroosje, Kilderseweg 9.

Appartementen Huize Boszicht , Dr Jac Thijssenstraat 14. Zonnehof Zeddamseweg 11

Frans Moors,schapenweg 3


Geschreven op 06-05-1931
Het hotel en pensioenwezen te Zeddam heeft deze dagen een belangrijke schrede voorwaarts gedaan doordat het vanouds bekende Hotel van Raai zeer belangrijk is uitgebreid niet alleen, maar ook doordat deze inrichting thans gemoderniseerd is op een wijze, die deze inrichting in de rij er betere familie pensions heeft geplaatst. Het Berg en Boszicht. Is zeer belangrijk uit gebreid. Het aantal kamers is gebracht van 9 op 20, er is stromend water, warm zowel als koud, er is een moderne badkamer, een zeer goede donkere kamer voor fotografie en verder alle moderne comfort, Zoals men in betere pensions pleegt aan te treffen. Aan de voorkant op de benedenverdieping is een zeer aardige met prettige meubels geïnstalleerde serre ingericht, terwijl op de tweede verdieping een balkon serre de logeergasten een onvergetelijke mooie panorama biedt over het Zeddamse natuurschoon, dat er bevallig langs de golvende heuvels ligt gedrapeerd, welk zitje ongetwijfeld een der aantrekkelijkheden van dit comfortabel ingerichte familie pension uitmaakt. We wensen de Heer van Raaij gaande veel succes met zijn veel verbeterde familie Hotel 







Café De Waag staat aan de Oude Doetinchemseweg 63 in Zeddam, tegenover verzorgingstehuis Sydehem.

De eerste Horeca in dit pand werd rond 1900 begonnen door Theodorus Gerhardus Kleinpenning.

Nadat de tramlijn in gebruik was genomen, richtte Theodorus Kleinpenning in zijn woonhuis een café in.

Dit werd tevens een wachtruimte voor trampassagiers.

Hiermee werd café Kleinpenning het koffiehuis van het tramstation.

In een gebouw naast het café werd door Theodorus Kleinpenning een veewagen geplaatst.

Daarom werd het café 'De Waag' genoemd.

Het café werd vooral bekend door de inmiddels overleden Wim 'Boelie' Kleinpenning.

Het huis werd in 1897 gekocht door Theodorus Gerhardus Kleinpenning

(Wehl 1855 - Zeddam 1949, echtgenoot van Johanna Lambertina Tomesen

(Wijnbergen 1855 - Zeddam 1949)) uit Braamt van mejuffrouw Verboon.

Dit in verband met plannen voor een tramverbinding van Zutphen naar Emmerik.

Het pand bevond zich naast het stationsgebouw.

Toen in 1902 de tram daadwerkelijk in gebruik werd genomen,

werd enige tijd later het huis als stationskoffiehuis ingericht.

Het nam daarbij de functie over van het ertegenover gelegen koffiehuis aan de tramweg

Zutphen-Emmerik van J.H. Claessen. In een bijgebouw van het café kwam in 1910 een veewaag.

Daarom werd het café wel 'De Waag' genoemd.

In 1921 verscheen er ook een timmerwerkplaats met een meubelhandel,

gedreven door Herman Kleinpenning (1890-1979), de zoon van Theodorus,

die in dat jaar trouwde met Gerharda Johanna Span (1891-1978)

en het bedrijf van zijn ouders overnam.

Het café werd later vooral bekend door de inmiddels overleden zoon van

Herman en Grada Wim 'Boelie' Kleinpenning (1930-2002),

tappen van bier en moppen en in dat verband ook uitstekend Dorus-imitator, die het café tot 1991 runde.

Hierna kwamen Geert en Anke Welling op de Waag die deze runden tot 1997 ,


Hieronder op de foto oud kastelein Geert Welling (†)




Ze verkochten deze door aan Roel en Pia Wielders tot de zwaogers erin kwamen te zitten.


Op de foto hieronder Roel (†) en Pia Wielders




In 2007 toen de fietstocht werd uitgezet, waren de uitbaters twee zwagers

en hun echtgenotes en heette het café toen 'De Zwaogers'.

Nadat de zwagers waren vertrokken kreeg het etablissement de naam '

De Kroeg' waar veel aandacht was voor sport. Sinds 2013 is er een Italiaans restaurant "Il Tonno Rosso"

gevestigd. Dit restaurant is gespecialiseerd in gerechten uit Sardinië.

In 2023 is deze verhuisd naar de vestiging van voormalig de Lange Waard

om hier hun werkzaamheden voort te zetten.


Op de foto hieronder Boelie kleinkenning (Wim) Als Kastelein en Dorus immitator



Uit het boekje Boelie moppen en bier tappen 'Herinneringen van een dorpskastelein ''

Je zult maar argeloos een café binnen gaan voor een kopje koffie en de kastelein gooit, na de vraag alles erin, suiker, melkkannetje en koekje pardoes in de koffie. Of je bestelt argeloos een pilsje en de kastelein vraagt, een teug van het getapte pilsje nemend, of je zelf niets drinkt. Zoiets kon je overkomen bij Wim Kleinpenning (1930) in Zeddam bekend als Boelie. Hij is een typische dorpskastelein, met zijn bourgondische uiterlijk en zijn geheel eigen humor weet hij de goede kanten van het leven te waarderen. Zijn humor, vaak doodnuchter in daden omgezet, heeft maar een doel: lachen, want lachen is Boelie’s grootste hobby, maar dan wel samen met de gefopte en zoveel mogelijk anderen. Want de grap mag nooit ten koste van de vriendschap gaan. Als hij terugkijkt op allerlei gebeurtenissen in zijn lange loopbaan als dorps kastelein, klinkt het vaak, wat hebben we toen toch heerlijk gelachen. Zijn bijnaam nam Boelie over van zijn neef, omdat hij dezelfde kunsten had. Zijn vrouw Mimi had aanvankelijk bedenkingen tegen deze geuzennaam, maar toen vanuit het café een voetbalclub werd opgericht onder de naam Boelie Boys kon ze ermee leven. De zaak kreeg al gauw de naam de Boeliebar. Overbekend zijn Boelie’s optreden voor eigen publiek als ‘’ Dorus ‘ of Johnnie Jordaan. Iemand bood mij eens vijf gulden voor een heroptreden van Johnnie Jordaan, maar een ander bood tien gulden als hij de mond zou houden. Wim hield eerst een half uur de mond, beurde het tientje en barstte voor de vijf gulden nog eens los. Laat u vooral niet beduvelen als Wim achter het orgel gaat zitten. Zijn vingers glijden zo soepel over het toetsenbord, maar wat u hoort, is een casetteband.Op gezellige avonden mag Boelie graag vertellen uit zijn ruim dertigjarige loopbaan als bier en moppentapper. Mensen zeiden hem al vaak: Waarom zet je het niet op papier, De foto komt uit een boekje vol herinneringen waarin Boelie word voor gesteld als kampioen bier en moppen tappen, maar ook als verteller van de oude soort , van wie elk verhaal heel misschien waar gebeurd is, Meestal blijft het gissen. Boelie heeft de gaven van een nonsens. Een mop ooit al gehoord? Geen probleem, want als Boelie hem vertelde is ie weer als nieuw.



Zeddam heeft verschillende biljartverenigingen gekend op verschillende locaties 

Van horen zeggen heeft er 1 in het wapen van Zeddam gezeten ,

In oud cafe Brinks , maar ook in cafe de Waag ,

Het karrewiel/driesprong en oud cafe Joop Broodjes,

Daar waar nu cafetaria de Horizon zit , Biljarten is niet alleen een sport voor ouderen ,

Ik zelf heb een zeven jaar competitie mogen spelen waarmee ik met de Waag 3

Algeheel kampioen ben geworden van Doetinchem en Omstreken klasse C5 , 

In Terborg op de Paasberg wonnen we de wedstrijd tussen de kampioenen uit deze regio.

‘’ C5 was op dit moment het laagste niveau wat er was en momenteel speelt men vanaf een C3 klasse ,

Hierin moet je minimaal 50 caramboles maken in een gemiddelde van 1,5 per beurt ,

Wil je aan je gemiddelde komen zul je in een 32 beurten je wedstrijd moeten uitspelen

‘’ Op de foto zien we Mevrouw Kleinpenning in het midden van de foto de bloemen overhandigen

, Haar man Leo Kleinpenning speelde competitie deze tijds op het hoogste niveau die er is in de variatie libre.

Hij moest 500 caramboles maken in een wedstrijd ,

Er zijn verschillende spelers vroeger in Zeddam geweest die dit hebben gehaald ,

Dan praat je echt over top sport. 


Hieronder Biljarten met Dokter Kok

Dokter Kok , Wat is een man zonder hobby.
Bij het indrukwekkende woudland (bos) van Montferland ligt het plaatsje Zeddam. En in dit stille dorp,vrij dicht bij de oostelijke grens, staat een groot huis waar Dhr Kok zijn praktijk uitoefent. Om half zes vanmorgen zei hij tegen een gelukkige vader u hebt een welgeschapen dochter gekregen. Later keek hij een paar griep patiënten in de ogen en voelde hij een slachtoffer van een verkeersongeval bij de pols of deze niet gebroken was. Hij schreef ziekelijke oude dames recepten voor en luisterde met zijn stethoscoop op de borst van een patiënt. Zeddam stralend schoon en dorp van aanbiddelijk eenvoud. Met een kerk torentje om peinzend naar toe te kijken.Een molen om de schilderzien te van doen En door emotie er van weg te smelten.Jammer dat er in zon dorp dan mensen in hun ziektebed liggen met een vulgare griep of een dubbele beenbreuk.En hiermee vult de biljartende dokter toch zon 30 huisbezoeken af per dag.De biljartende arts , Die onlangs 2e is geworden in het kampioenschap en hoofdklasse driebanden. Wast zijn handen en sluit zijn tangen pincetten en ander martelwerk tuigen dan ook veilig op in de kast.
Hallo Lammers! Steek de lampen aan, Verwarm de Biljart tafel en leg de ballen erop neer.'' Een heerlijk ivoor '' Twee bezoekers staan voor het doktershuis. Dokter Kok ziet hen binnenkomen, grijpt naar de telefoon en zegt.
Hallo Lammers, Doe de lampen uit, Zet de verwarming van de biljart tafel af. Ik heb patiënten, Nee, nee, nee roepen de bezoekers, We komen praten! Zo begon dus het gesprek bij binnenkomst in het doktershuis. En wordt voortgezet in het cafe gebouw waar dokter Kok een zaal heeft gehuurd. Waar als enige heiligdom zijn eigen glanzend groot biljart tafel staat opgesteld. Als we er binnen komen trekt de dokter zijn colbert jasje uit.' Lammer een bejaarde hotelier , met eerbied in het oog voor de biljart meester, Komt tevoorschijn met een zwart satijnen biljart vestje aangelopen. De oefening gaat beginnen. Dagelijks een uur vertelt de dokter en hij plaatst zijn eerste carambole met die verbluffende zekerheid. Waarmee een mitrailleur een heupwijdte meten kan.' Pang ' nog een tik-tik zeggen de behekste ballen die schijnbaar alles doen wat de dokter wil. '' Mens en Hobby '' Moet een medicus biljarten Dr Kok? Ja zegt die,hij blijft ermee in zin buurt van zijn werk.Wat moet er van worden als hij paardrijden gaat of aan een plas gaat zitten.Dan is hij onbereikbaar,En wat is een man zonder hobby? Een uur per dag biljarten en hij studeert meer,Hij werkt meer,Hij verfrist zich en verjongt.Laatst was ik bij een man die 40 jaar tussen de duiven zat,Kijk eens naar het licht in de oogopslag van iemand die een liefhebberij heeft,Ik zelf kan geen fazant of duif onderscheiden van elkaar als ze niet gebraden zijn,maar ik genoot van zijn duiven vereniging,Toen deed 1 van de bezoekers een tactloze vraag,Een domme gevoelige vraag zoals slechts hij kan stellen,Die van edel kunst op het grote laken die geen notitie heeft, Wat is er zo mooi aan biljarten? Dr kok wil juist een juweel stoten ermee, De mooiste combinatie ermee maken , En toen met grijnzende blik keek hij naar de arme barbaar die hier mee gesproken had, Je bent geen biljarter he?
Nee, Geen geestelijke grootheid tot concentratie nietwaar? Geen allure om aan te geven dat het een heerlijk spel is , Geen fijn gevoel noch flair,noch oog voor beweging en lijn? Ach arme om op mijn eentje te trachten feilloze stoten te fabriceren alleen om voldoening dat je de ballen kunt afdwingen anders te laten lopen en te reageren dat ze feitelijk van nature kunnen en willen. Vreemd dat de ivoren ballen dat doen willen.Dat het ander wil lopen dan voor de hand ligt,Wilt u geloven dat ik soms niet kan nalaten tegen de ballen te glimlachen,Het is of ze zeggen willen , Baas als je zo graag wilt dat we precies over die stippellijn denkbeeldige gaan die jij in je hoofd heb,dat doen we het maar, Al kunnen we het eigenlijk niet! '' 1 der grootste '' Inmiddels is onze Nederlandse biljart medicus 1 der grootsten geworden op gebied van zijn sport.Hij begon op 10 jarige leeftijd en hoorde toen hij 20 jaar was en zijn eerste prijs won, de clubvoorzitter zeggen , met des te meer genoegen reik ik de prijs aan je uit, omdat de winnaar niet alleen goed biljarten kan,maar ook zijn werk uitstekend doet.- Maat houden - Het moet spel blijven aldus dokter Kok , Een stimulans voor betere arbeid prestatie,Dan is een hobby gezond en heilzaam , Ik zei eens tegen een medestudent die leerde voor tandarts,Je kunt iedere dag in het cafe biljarten,maar als je iedere dag biljart,dan kun je geen tandarts worden, Lange tijd heeft dokter Kok zijn spel gestaakt.In 1930 toen hij in Zeddam kwam wonen (Dorp zonder groot biljart voor driebanden) Zei hij tegen het bestuur van zijn club,Hier is mijn biljart stok,Maak er maar een prijsje van. Maar in 1942 kwam de behoefte van de oude hobby toch weer naar boven, Hij kocht zichzelf een groot biljart met een luxe stuk gereedschap aan speel materialen.Het is een serieuze wedstrijd biljart en jij hij staat nu op de 2e plaats met beneden zich veel cracks (Spelers) die hoog aangeschreven staan in de biljartsport en zichzelf ook biljart meesters mogen noemen

Woensdag 17 Januari 1951
Dokter Kok uit Zeddam meester op het grote Biljart
Na drukke Practijk driebandenspel
Op eigen tafel in het in het dorps-cafe
Op eigen tafel in het dorpscafé (Van een speciale medewerker) De naam Zeddam (het dorp op de hellingen van het Montferland) is de laatste tijd in biljartkringen nog al eens genoemd, zijnde de woonplaats van dokter Kok, die zich ontpopt heeft als een driebanden speler van internationaal formaat. Insiders inde biljartwereld wisten wel, dat ergens inde buurt van Doetinchem een arts woonde, die een fenomeen op dit gebied moest zijn, die in zijn jonge jaren beloofde een der grootste prominenten van het groene laken te zullen worden, maar zó in zijn drukke praktijk opging, dat hij 15 jaar lang niets van zich deed horen. Tot plotseling de naam van dokter M. J. Kok weer onder de biljarters de ronde deed. Aller aandacht werd op hem gevestigd toen hij de eerste maal inde hoofdklasse speelde om het Nederlands kampioenschap driebanden Hij begon met de Nederlandse en Europese kampioen Wevers te slaan en daarna scheelde het maar weinig of het was hem ook gelukt de nationale titel inde wacht te slepen. Maarde tweede plaats bezorgde hem het deelnemen aan het Europese kampioenschap in Antwerpen. „Dat is eén ideaal waar ik altijd naar heb gestreefd”, vertelde ons de heer Kok, toen we hem inde smaakvol ingerichte dokterswoning van Zeddam opzochten. Het is hem niet moeilijk gevallen een plaatsvervanger te vinden, want toen men vernam, dat daar van ’t al of niet gaan van dokter Kok naar de stad aan de Schelde afhing, kwamen telefonisch drie aanbiedingen binnen. Van mijn zevende jaar af „Hoe lang biljart u al dokter?” vroegen we. „Al 40 jaar” was het antwoord. „Biljarten kun je pas goed leren wanneer je als kind begint. Ik stond reeds met mijn zevende jaar aan de biljarttafel, want mijn vader was eigenaar vaneen in biljartkringen zeer bekend café-restaurant in Utrecht. Als jongen leerde ik al de fijne knepen kennen en op mijn 20ste was ik derde in het toen verspeelde “ kampioenschap 1e klasse Nederland,, de hoogste titel die destijds te behalen viel. Toen ik echter assistent werd van prof. Bouman in Utrecht en ik later de praktijk in Zeddam kreeg, die ik al 20 jaar uitoefen, heb ik ongeveer 15 jaar niet aan biljarten gedaan. Wel speelde ik op ongeregelde tijden eens een partijtje, maar serieus biljarten eist de volle mens. Na de oorlog heb ik me, terwijl ik vroeger het kaderspel beoefende, op driebanden toegelegd en toen lukte het mij in enkele jaren de hoofdklasse te bereiken. Sterke concentratie. Dokter Kok gaf ons een zeer belangwekkende uiteenzetting over zijn visie op het driebandenspel, waarbij hij zich de kenner bij uitnemendheid toonde. Sterke concentratie is nodig en die moet men tot het einde kunnen volhouden. Dat was juist de kracht van Wevers volgens dokter Kok een speler, die de techniek volkomen onder de knie heeft in zijn beslissende partij tegen Sweering. Hij wist zich juist inde moordende slotfase volkomen te concentreren en daardoor de partij verdiend te winnen. „Elke stoot in driebanden is sterke concentratie. Als het kaderspel lukt, speelt men ineen soort trance, maar bij driebanden in het geheel anders. Dan moet men elke stoot nauwkeurig bestuderen en bovendien klinkt na een goed gelukte bal applaus, waardoor men geheel uit zijn concentratie raakt. Daarom vereist dit spel zoveel geestelijke inspanning”. Dokter Kok, zelf een wetenschappelijk gevormd man, beoefent zijn sport ook 'min of meer als een wetenschap. Hij heeft tal van moeilijke stoten bestudeerd en in het maken van caramboles in hachelijke situaties is de dokter uit Zeddam een meester. „Ik speel nooit op het toeval, op twee kansen’-’, aldus de heer Kok. „Ik probeer de bal zó te maken als ik het bereken, maar dat lukt natuurlijk niet altijd. Ik speel steeds op de bal en laat niets aan de geluksfactor over. „Mijn grote fout” „Mijn ,grote fout bij het wedstrijdspel is, dat ik niet tegen stoornissen en lawaai kan. Dan raak ik uit mijn concentratie en vanzelf van stoot. Ik probeer echter hieraan te ontkomen, want ik weet heel goed, dat ’t straks in Antwerpen rumoerig kan zijn. Hoe zuidelijker men komt, des te luidruchtiger vaak de mensen. Ik ga naar Antwerpen met de gedachte, dat ik daar nog veel kan leren. Ik maak me helemaal geen illusies, maar ik zal mijn best doen tegen de grootmeesters van wie ik nog heel wat kan opsteken. Voorts ben ik voornemens eens de oorzaken vaneen verschijnsel te bestuderen, dat eigenlijk vreemd is. Terwijl Nederland toch op het gebied van de biljartsport bovenaan staat, trekt het de aandacht dat het gemiddelde hier van driebanden zo laag ligt. Wevers won ditmaal met het voor-Nederland hoge moyenne van 0,696, maar spelers als b.v. Vingerhoed en Siguret komen over de 0.90. Ik vraag me af, waarom men tot die hogere gemiddelden komt. Want technisch zijnde Nederlanders zeker niet de minderen, hetgeen bij het kaderspel wel blijkt. Eigen biljart. „Zijnde geruchten juist dokter”, zo vroegen we, „dat u zelf een groot biljart, waarop u geregeld oefent, in uw huis hebt?” „Inderdaad bezit ik een groot biljart. Maar daarvoor is in mijn huis geen plaats. Het staat in het café Lammers, waar ik geregeld, vaak ’s avonds laat nog een partijtje speel. Want ik heb in Zeddam en ook in ’s-Heerenberg een zeer drukke praktijk, die me heel weinig vrije tijd laat. Maar een uurtje oefenen kan er altijd af en dan probeer en bestudeer ik allerlei stoten”. En hoewel het al ver over elven was, inviteerde dokter Kok ons nog even mee te gaan naar café Lammers om het biljart te zien, waarop hij enkele stoten wilde demonstreren. Het café was tot 12 uur geopend, want een biljartclub had er. zijn wekelijkse oefenavond. Inde achterzaal stond de grote tafel, -die uiteraard niet verwarmd was. Niettemin liet dokter Kok enkele verbluffende stoten zien, waarbij de grote bedrevenheid en het inzicht van deze speler van topklasse duidelijk tot uiting kwamen. In ditzelfde zaaltje worden de jaarlijkse driebandenwedstrijden van Zeddam voor een liefdadig doel gehouden. Dokter Kok nodigt dan enkele prominente spelers uit en de belangstelling is zó groot, dat in het kleine zaaltje ruim 300 toeschouwers zijn geborgen, dank zij geplaatste stellages, die de heer Lammers trots „tribunes” noemde. De laatste maal was het enthousiasme geweldig toen dokter Kok de eer van Zeddam hoog hield. Hij klopte de Europese kampioen Wevers en eindigde als eerste.





De Torenmolen in Zeddam is een van de vier dwang- of banmolens, die Willem II van den Bergh

tegen 1450 heeft laten bouwen. De dwangmolens in Didam en Gendringen waren van hetzelfde type.

Alleen die in 's-Heerenberg was een houten standerdmolen. De Zeddamse molen

is de enige die van deze vier nog bestaat. Het bouwjaar moet vóór 1441 liggen,

want in dat jaar is er in Zeddam al een molen vermeld.

Er is geen voorganger bekend, zodat het om de molen moet gaan die er nu nog staat.

Aanvankelijk was de molen van Zeddam een filiaal van de 's-Heerenbergse molen.

Hij maalde het graan van de boeren uit het grootste deel van wat later de gemeente Bergh werd:

Azewijn, Beek, Braamt, Kilder, Stokkum, Vethuizen, Vinkwijk en Wijnbergen.

Uit een akte van 5 oktober 1451 die bewaard wordt in het archief van Huis Bergh blijkt dat heer Willem II

uit elk van zijn molens te Berge, Sedam, Didam en Gendringen een rente van een malder rogge

en een malder malt schonk aan het Gasthuis in de Kellenstraat.

In 1839 werd de molen ingrijpend verbouwd.

Vanbuiten veranderde het aanzicht doordat de buitentrap werd vervangen door binnentrappen.

Vanbinnen veranderde er meer: er kwam een tweede koppel molenstenen en er werden twee zolders

bij gemaakt. In het onderste deel van de molen, dat nog niet gebruikt werd,

kwam ruimte voor opslag en voor de maalderij.

Ook werd er een hijswerktuig (luiwerk) geïnstalleerd

waarmee zakken graan en meel op windkracht omhoog en omlaag getakeld konden worden.

De heren en graven verpachtten de molen steeds voor periodes van zes jaar,

tot vorst Leopold hem in 1904 verkocht aan molenaar Hermanus Gerretschen.

In 1928 werd de molen voor sloop te koop aangeboden. Hierop heeft dr. Jan Herman van Heek,

sinds 1912 eigenaar van Huis Bergh, heeft hem in 1929 gekocht

en gerestaureerd. Sindsdien is de molen in 1963, 1974, 1990 en 2005 nogmaals gerestaureerd.

Hierbij is altijd terughoudendheid betracht,

zodat authentieke onderdelen zo veel mogelijk behouden konden blijven.

Sinds 31 januari 1967 is de molen een rijksmonument (monumentnummer 9290).

Begin 2017 stond de molen vier weken lang zonder wieken.

In de werkplaats van molenmakersbedrijf Groot Wesseldijk in Lochem werden de roeden

voorzien van nieuw hout. De kosten van rond de 30.000 euro werden voor de helft gedragen

door de Stichting Huis Bergh. De overheid heeft de andere helft voor zijn rekening genomen.



Samengestelde foto's die ingezonden zijn.

Drie tijdperken van herstel & opening ,

Met in het midden de herstelwerkzaamheden van de schade van de Wo2 ,

In de jaren 70 & 80 werden er restauratie uitgevoerd

Rechts onder Bernard Lanke. Hij verzorgde tot op zijn 85 jarige leeftijd (van 1929 tot 1959)

rondleidingen op de korenmolen. ‘’ Namen die mij voorbij komen uit de bijzondere Zeddamse samenleving ,

Zijn Hans Roem en Hans Hakvoort , Ook Molenaar Mario van de Berg in het bijzonder

die op heden de molen draait , Hiermee wordt de meel gemalen.

Deze wordt  die zelfs in het pannenkoekenhuis bij Brinks pannenkoeken verwerkt in de pannenkoeken.

En deze is bij de molen voor iedereen verkrijgbaar om te kopen voor in uw eigen keuken deze te gebruiken.


Op de foto hieronder molenaar Mario van de Berg , De foto is gemaakt in de Rosmolen







Korenmolen De Volharding in Vinkwijk is in 1891 gebouwd

in opdracht van Hendrikus Porskamp en Gradus Berendsen.

Zij hadden in 1890 een verzoek ingediend om een windkorenmolen

en brood- en beschuitbakkerij te mogen oprichten in de Vinkwijk

op sectie C nr. 218. Al eerder, in 1854,

was er een verzoek van J.H. Hermans uit Azewijn om in Vinkwijk een korenmolen te mogen oprichten.

Om nog onduidelijke redenen werd dit verzoek afgewezen.

Daarop liet Hermans in 1855 in Arnhem op de Mussenberg een achtkantige stellingmolen bouwen.

De Volharding is een zogenaamde beltmolen met een belthoogte van drie meter.

De ronde stenen romp heeft een houten kap afgedekt met dakleer.

De molen had twee koppel stenen, waarvan er naast de aandrijving door de wind

ook een onderaandrijving door een elektromotor was.

De molen heeft tot ongeveer 1920 een houten as gehad.

Deze werd toen vervangen door een gietijzeren as van 4,40 meter lang.

Deze as is in 1897 gegoten bij Penn en Bauduin te Dordrecht.

Uit welke molen deze as komt is nog onbekend. Tevens heeft de molen tot 1940 houten roeden gehad.

Dit zijn de hoofdbalken van het wiekenkruis. De binnenroede is in 1939 afgebroken,

waarna men verder maalde op de motor. In 1941 is de molen onttakeld,

wat wil zeggen dat het wiekenkruis en de staart verwijderd werden.

De molen werd in de jaren zestig gekocht door Th. van Remmen.

Het was zijn wens om de molen weer draai- en maalvaardig te maken.

Op 31 januari 1967 kreeg de molen de status van rijksmonument (monumentnummer 9292).

In 1969 werd de kap gerestaureerd, waarna in 1979 de molen weer volledig draai- en maalvaardig

werd opgeleverd. De fa. Beckers heeft het ijzeren wiekenkruis met roeden gemaakt, dat oud-Hollands

is opgewekt. De vlucht is 20,50 meter.


De molen heeft boven de begane grond drie verdiepingen:

Eerste verdieping: de "Maalzolder"

Tweede verdieping: de "Steenzolder" (1 koppel blauwe stenen + 1 koppel kunststenen)

Derde verdieping: de "Kapzolder" (kruiwerk met neuten )

In het weekend van 14–16 mei 2016, tijdens de Nationale Molendagen

en de Zeddamse Kunst Wandel Route, vierde molen de Volharding haar 125-jarig bestaan.

De molen was toen ter bezichtiging opengesteld en de bezoekers konden zich laten rondleiden.

Het adres van de molen is tegenwoordig Vinkwijkseweg 15 in Zeddam.



De Rosmolen, Bovendorpsstraat 21 in Zeddam, is sinds 31 januari 1967 een rijksmonument

(monumentnummer 9291).





De molen werd omstreeks 1600 gebouwd en heeft muren van baksteen in kruisverband,

een pannen wolfdak en een inwendig gave eiken constructie.

In 1973-1974 werd de molen gerestaureerd en bedrijfsklaar gemaakt.

In de zomer zijn er regelmatig demonstraties en wordt er met behulp van echte paardenkracht gemalen.

Vanaf het voorjaar zijn er in het weekend wisselende exposities.


Bovendorpsstraat 21

7038 CH Zeddam

Telefoon: 0314-651117



De Sint Oswalduskerk is de rooms-katholieke parochiekerk in Zeddam.

De kerk aan de Bovendorpsstraat 8 is de enige Nederlandse parochiekerk met Sint Oswaldus

als beschermheilige. Beroemd is het prachtig gebeeldhouwde hoofdaltaar.


Uit het boek rondom boven en onder dorp Zeddam

(Graafschapbode 30 november 1977)

Met een nieuw samen gestelde foto

Zeddam. In Zeddam gaan stemmen op om de oude dorpspomp terug te halen. Deze pomp heeft vroeger gestaan op het pleintje bij de inmiddels verdwenen school aan de benedendorpsstraat, waar nu warenhuis Van Remmen is. Maar toen de pomp enkele tientallen jaren geleden moest verdwijnen is ze door de gemeente verplaatst naar de achtertuin van het gemeentehuis in ‘s-Heerenberg. En daar staat zij nog steeds. Ten onrechte, vindt men in Zeddam. Nu in Zeddam een begin is gemaakt met de uitvoering van het plan Bovendorpstraat zou de pomp niet misstaan bij de Zeddamse kerk, waar een groen hoekje komt, zo vindt men. Van de Bovendorpstraat en enkele zijstraten wordt een fraai wandelgebied gemaakt, waar de historische toren en rosmolen en de kerk geheel tot hun recht komen. ‘’ Eldorado’’ Met sier bestrating, bloembakken en grasperkjes zal de nu nog in slechte staat verkerende Bovendorpstraat worden veranderd in een eldorado voor toeristen en wandelaars. Voorlopig heeft de firma Heijmans, die het karwei opknapt, alleen het eerste stuk, liggend tussen de Beekseweg en de torenmolen onder handen. Maar door de vorst heeft men de afgelopen week nog niet veel kunnen doen. Op de driesprong voor de Zeddamse kerk heeft vroeger een buurtpomp gestaan, zo weten veel oud Zeddammers zich te herinneren. Het ligt dus voor de hand dit plan, dat streeft naar het terughalen van sfeer en intimiteit in het dorp, de oude pomp weer in te passen. Maar het probleem is dat de pomp, die bij de kerk heeft gestaan, er niet meer is, maar wel is er de oude buurtpomp, die vroeger naar ‘s-Heerenberg is verhuisd. ‘ Pomp ‘ Zeddam zou Zeddam niet zijn, als het nu niet zou strijden voor het terughalen van die Zeddamse pomp. Een pracht exemplaar, dat op het gazon achter het gemeentehuis verscholen staat. Daar ziet haast niemand haar, terwijl de pomp in het Zeddamse centrum helemaal tot haar recht zou komen. De welhaast eeuwenoude concurrentiestrijd tussen Zeddam en ‘s-Heerenberg dreigt weer op te laaien rond de oude Zeddamse dorpspomp. Het is niet duidelijk. Op welke voorwaarde de pomp indertijd naar ‘s-Heerenberg is meegenomen. Wel zeker is dat het een pracht exemplaar is waaraan men in Zeddam de vingers aflikt. Volgens Zeddammers staat deze pomp ten onrechte in de achtertuin van het gemeentehuis in ‘s-Heerenberg ‘’ Op 24 december 1980 wordt er door de Graafschapbode gemeld, dat de pomp weer terug is in Zeddam ‘’De restauratie hiervan vindt plaats in 1981, De 1e foto staat de pomp nog achter het Berghse gemeentehuis

Vervolg : Vanaf het einde van de 16e eeuw tot 1672 was de Sint Oswalduskerk in bezit van de protestanten

en had Zeddam geen pastoor. In augustus van dat jaar werd de kerk gereconstrueerd

door de Gerardt van Wildenraedt, deken van de Sint Martinuskerk in Emmerik. 

                                (Foto kerstspel met Meester Wissing)


Filmpje hier boven in de Oswalduskerk te Zeddam 

Reconciliëren is in dit verband het herstellen van de wijding van een ontheiligde kerk.

Echter, al in 1674 werd de katholieken de kerk weer ontnomen,

maar nu bleef de pastoor de mis elders opdragen tot de kerk op 1 januari 1810

met hulp van koning Lodewijk Napoleon definitief terugkwam in handen van de katholieken.

Zijn koninklijk besluit luidde.



Het Gerardus Majella gesticht in Zeddam had als doel: mannen en vrouwen en zieken uit de parochie Zeddam

die thuis niet verpleegd konden worden, kosteloos op te nemen en te verplegen.

Op het einde van de Tweede Wereldoorlog was hier een nood lazaret ingericht.

In de laatste nacht van de oorlog, de nacht van 31 maart op 1 april 1945, werd dit gebouw door de Duitsers

in brand gestokenen vrijwel volkomen vernield. In 1963 werd op nagenoeg dezelfde plek het bejaardencentrum Sydehem geopend.

De heilige Gerardus Majella (1726 1755) leefde in de omgeving van Napels.

Hij is de patroonheilige van kleermakers, portiers en zwangere vrouwen.

In het bevolkingsregister in het gemeentearchief komt het gesticht voor bij inventarisnummer 1216.

Tevens ziet u op de foto het Huis van : Marinus Joseph Kok was huisarts in 's-Heerenberg en Zeddam.

Hij werd op 15 april 1903 geboren in Utrecht als zoon van Johannes Kok en Elisabeth Antonia van Rijn.

Op 5 februari 1930 trouwde hij in Utrecht met Wilhelmina Elisabeth Kusters,

dochter van Johannes Albertus Kusters en Wilhelmina Elisabeth van Rooijen.

Kort na zijn huwelijk heeft dokter Kok de huisartsenpraktijk van dokter Knoppien

aan de Oudste Poortstraat in 's-Heerenberg overgenomen.

In 1931 is het middelpunt van de praktijk verhuisd naar de Stationsstraat 6 in Zeddam.

Het Adresboek 1935 vermeldt dat het telefoonnummer is 's-Heerenberg 15 was,

en in Zeddam 6. Op Goede Vrijdag 1945, kort voor de bevrijding, hebben Duitse militairen twee of drie

Canadese krijgsgevangenen bij hem gebracht. Het is niet bekend wat hun mankeerde,

maar ze zeiden dat het nog hooguit drie dagen zou duren voor Zeddam bevrijd zou worden.

Dat werden er twee.Na ongeveer dertig jaar in 's-Heerenberg en Zeddam werkzaam te zijn geweest

heeft dokter Kok op 1 september 1960 zijn praktijk neergelegd.

Hij vertrok naar Nijmegen, waar hij was benoemd tot schoolarts.

Zijn 's-Heerenbergse patiënten werden doorverwezen naar dokter J.H.A. Massop

en zijn Zeddamse patiënten naar dokter L.M.A.C Ubachs.

Dokter Kok was initiatiefnemer van de Katholieke Culturele Kring, afdeling Zeddam,

waarvan hij lang voorzitter is geweest. Daarnaast was hij bestuurslid van het Ziekenfonds

De Oude IJssel en voorzitter van de Regionale Commissie tot Toezicht op Ziekenfondsen


 

Links onder de oude Jongens school , In het midden onder op de foto de weg waar deze aan heeft gezeten ,

Je loopt hier naar de molen toe en het oorlog monument op de paasberg

'' Rechts onder het oude huis van de familie Aaldering

die hier schuin tegen over hun Hotel hebben over genomen van de familie Bieleveldt

en het bij behorende kegelhuis , Links boven het huis van Lijzer

, In deze straat heeft ook de slagerij van Van Bergen gezeten en het Cafe de Olde klok , Kapper Daisy ,

heeft in de slagerij haar kapsalon overgenomen van oud Kapper Jos Driessen

en is door brandschade verhuist naar de oude Bakkerij van de Familie Seegers ,

De oude slagerij word nu gebruikt als woningen om te verhuren ,

Het ruitje met hierop van Bergen is na overleg bespaard gebleven ,

Hierin is nog af te leiden dat slager van Bergen hier zijn vlees producten deed verkopen hier

'' Aan de overkant van deze oude slagerij zit momenteel huisvestiging voor Poolse arbeiders ,

Dit gebouw nam vroeger plaats als zorg als gehandicapten zorg ,

Deze is op de plaats van de jongens school gezet , Naast de oude Pastorie ( Alleenstaande huis)

Waar oud Pastoor Ter Steeg in heeft gewoond ,

Hij gaf eens der tijd les in god dienst op de Roncallischool Zeddam '' De Molen midden op de foto ''

Wordt behalve de Toren en Koren Molen , Ook wel Kruitmolen genoemd. Vlak hier schuin tegenover ,

Zit de Rosmolen Zeddam waar exposities door kunstenaars worden gegeven.






De Mariakapel aan de Holthuizerstraat in Vethuizen is sinds 18 juni 2002

een gemeentelijk monument (nr. 94). Het kapelletje werd opgericht door de Jonge Boeren en Boerinnen

van de kring De Oude IJssel. Op 15 augustus 1939 (Maria Tenhemelopneming) werd het ingewijd.

Oorspronkelijk stond het om de hoek aan de Langeboomsestraat op grond van J.F. Sloot

tegenover de boerderij van Sleedoorn. In verband met de ruilverkaveling is het in 1967 verplaatst

naar de Holthuizerstraat.

De architect is Alphons Vermeulen.

Het Mariabeeld is ontworpen door de Nijmegenaar Albert Meertens.


Bij het Mariakapelletje is een bord te vinden met de volgende tekst erop.

Welkom in Vethuizen, Vethuizen is een agrarische buurtschap met ongeveer honderd inwoners.

Op 15 augustus 1939 werd de kapel ingezegend door Hoogeerwaarde heer Deken H.A.S.C. van der Waarden ,

Geestelijk adviseur van de Landbouw organisatie ABTB.

Albert Meertens, Een jong en reeds bekende beeldhouwer uit Nijmegen heeft de madonna 

gekapt uit wit frans zandsteen. Alphons Vermeulen , Een jonge veelbelovende architect uit Beek bij Didam

maakte geheel belangeloos een ontwerp voor de kapel.Elk jaar bidden leden van het st jansgilde uit vethuizen

op hun traditionele kermis dag het rozenhoedje bij deze kapel.Bovendien is er elk jaar op 15 augustus

( Maria Tenhemelopneming ) Een eucharistie 

viering, welke bezocht wordt door vele gelovigen van heinde en verre.

Op de achtergrond van de Maria kapel. Ziet u in het bosje op ongeveer 300 meter afstand

een monument het hagelkruis.Het hagelkruis bestaat uit een 13 meter lange schacht

met daarop een smeedijzeren kruis dat bekroond wordt door een weerhaan.

De horizontale weerarm heeft aan beide einde een decoratie in de vorm van een lelie.

Rondom het hart van het kruis zijn op iedere arm smeedijzeren ornamenten geplaatst

die samen vier harten vormen.Het smeedijzeren kruis met haan stam waarschijnlijk anno 1800 ,

Het hagelkruis zou zijn opgericht naar aanleiding van een wonderbaarlijke boek weit oogst die gezaaid

was nadat een hagelstorm het eerste zaaisel verwoest had.

Uit dankbaarheid en als bescherming werd het kruis opgericht.

Op het hoogfeest van kruisvinding (3 mei) bracht ieder boerengezin tenminste 2 roggebroden naar het kruis,

alwaar een brooddeling voor de armen van Zeddam en omgeving plaatsvond.

Deze vorm van armenzorg kan gezien worden als onderdeel van de sociale geschiedenis van Zeddam en Vethuizen

, Na de 2e wereldoorlog raakte deze traditie in onbruik, ‘’ Er is geen openbare toegang tot dit monument ,

Het mariakapel is verder vrij te bezichtigen



Olieboringen In 1954 werd in de Lange Wei naar olie geboord.

De proefboringen werden zo belangrijk geacht dat zelfs toenmalige commissaris van de Koningin

Quarles van Ufford bij de eerste proefboring aanwezig was. Andere autoriteiten die er bij waren:

huisarts Kok uit Zeddam, burgemeester H.A.B. de Leeuw en wethouder Willem Schuurman.

Van het boorprofiel is door Jan Herman Alexander van Heek onderstaande "Vereenvoudigde weergave"

van aardlagen naar gegevens van Ir. E.A. van de Meene gemaakt.

Helaas is deze door zo'n invloeden wat vervaagd. Op te maken valt:


Kwartair tot 100 m;

Tertiair tot circa 600 m;

Trias en Perm tot 1216 m en

Een carboon met steenkoollagen tot 1964 m is aangetroffen.



De landbouw in Zeddam in de vroegere jaren.Ikzelf en wij als kinderen gingen met mijn vader en oom mee om aardappelen te zoeken

die na het oogsten op het land waren blijven liggen. De machine werkt nog niet zoals hedendaags,

waardoor er nog wel eens stukken in zitten die we uit mochten graven van de boer.

Met de volkstuin van huis uit aten we hier de hele winter en het jaar tot de volgende oogst er weer is.

'' Kinderen uit de omstreken hielpen de boeren mee met onkruid wieden, aardbeien plukk en of witlof rooien

. Hiermee konden ze een zakcentje verdienen voor de jaarlijkse kermis door schutterij st johannes gegeven





Jacob Hoogland junior  was dierenarts te Zeddam van 1915 tot 1953. Zijn roepnaam was Jaap.

Hij was de zoon en opvolger van Jacob Hoogland sr.,

dierenarts te Zeddam van 1873 tot 1929 Jacob (Jaap) Hoogland jr werd op 26 oktober 1889 geboren

te Zeddam als zoon van de veearts Jacob Hoogland sr. en zijn tweede vrouw Elvire Valerie Emilie Kok.

Na de lagere school te Zeddam en de Mulo te Doetinchem te



hebben doorlopen vertrok hij op 8 november 1905 naar Zutphen om daar zijn opleiding voort te zetten aan de HBS.

In 1911 werd hij ingeschreven aan de Rijks-Veeartsenijschool te Utrecht, waar hij op 27 juli 1915

het einddiploma behaalde. Hij ging terug naar zijn geboorteplaats Zeddam om te gaan werken in de praktijk van zijn vader.

Op 8 oktober 1919 trouwde Jaap Hoogland met Frouke de Waay, geboren op 8 maart 1892 te Bedum (Gr.)

als dochter van een paardenfokker. Op 28 januari 1921 werd hun enige kind geboren, Hendrika (Riekje) Hoogland.

Het gezin woonde aanvankelijk op het adres Kilderseweg 9 te Zeddam. In 1924 bouwde Jaap Hoogland

een nieuw huis naast de boerderij van zijn broer, het latere Benedendorpsstraat 7.

Toen hij in 1929 de praktijk van zijn vader overnam, ruilde hij dit huis met dat van zijn vader en woonde hij dan in het praktijkhuis

Benedendorpsstraat 1-3. Dit pand werd verkocht toen Jaap Hoogland jr. en zijn vrouw

op 1 april 1971 naar het bejaardencentrum Sydehem verhuisden. Al op 21 juli 1971 overleed Frouke de Waay vrij plotseling.

Nog geen drie maanden later werd zij gevolgd door haar man Jaap Hoogland, die op 3 oktober 1971 overleed.

De eerste jaren heeft Jaap Hoogland jr. steeds meer werkzaamheden van zijn vader overgenomen en aldus ervaring opgedaan.

Tijdens de mobilisatie in de Eerste Wereldoorlog werd hij als reserve-paardenarts opgeroepen

om van maart 1917 tot januari 1919 bij de veldartillerie te dienen.

Pas op 19 december 1919 werd hij door de gemeenteraad van Bergh benoemd tot gemeente-veearts,

maar dan nog onbezoldigd. Bij raadsbesluit van 22 september 1922 werd Jaap Hoogland jr.

benoemd tot hulp keurmeester van de vleeskeuringsdienst (onbezoldigd,

de vergoeding hiervoor ging naar zijn vader).

Nadat zijn vader ontslag had aangevraagd wegens het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd,

werd bij raadsbesluit van 29 november 1923 besloten de jaarwedde van f 350

voor de functie van gemeente-veearts per 1 januari 1924 toe te kennen aan Jaap Hoogland jr.

Ging Jaap Hoogland jr. tijdens de Eerste Wereldoorlog nog met de fiets door zijn praktijk,

daarna kwam al spoedig de motor in zwang. Hij was een van de eersten in Bergh die over een auto beschikte,

maar tijdens de Tweede Wereldoorlog moest hij toch weer met de fiets en de motor op stap.

Hij was evenals zijn vader een groot kenner van de ziekten van het paard;

maar tijdens zijn praktijkperiode nam de vraag naar voedsel toe en daarmee de welvaart van de boeren, zodat runderen,

varkens en kippen steeds belangrijker werden in zijn praktijk. Ook maakte hij mee, dat de diergeneeskunde,

die het lange tijd moest doen met dezelfde kennis en middelen, een grote sprong voorwaarts maakte.

Sulfapreparaten werden heel gewoon en zelfs penicilline kwam na de Tweede Wereldoorlog ter beschikking van de practicus.

Vaccins werden ingezet tegen vlekziekte, en MKZ en  rundertuberculose werden door een georganiseerde campagne aangepakt

In Zeddam was Jaap Hoogland jr. vele jaren lid en bestuurslid van de Schutterij Sint Johannes.

Ook trad hij op als examinator voor de rijvaardigheid. Jaap Hoogland jr. was een groot natuurkenner.

Als amateur-geoloog heeft hij grote bekendheid verworven met zijn stenenverzameling.

Een groot deel hiervan is nu tentoongesteld in de rosmolen te Zeddam.

De Graafschapbode van 23 september 1955 wijdde een artikel aan deze amateur-geoloog.

Daarnaast had hij veel interesse in vogels en zijn kennis was daarmee evenredig.

Vele jonge roofvogels heeft hij geringd in samenwerking met dr. Jan van Heek en zijn boswachters.

Hij was verder een landelijk bekend en ervaren botanicus.

De laatste jaren van zijn praktijktijd was Jaap Hoogland steeds vaker op pad voor zijn grootste hobby, de paarden.

Hij werd veel gevraagd als jurylid op keuringen en concours hippiques. De praktijk liet hij dan over aan zijn assistenten.

Het was dan ook een grote bevrijding voor hem, dat hij op 15 februari 1953 de praktijk kon overdoen

aan zijn opvolger W.A. van Jaarsveld. Hij had toen de tijd om instructeurs voor rijverenigingen op te leiden,

te examineren in de paardensport en te jureren.

Hij bouwde een parcours voor de cross en hij gaf velerlei adviezen.

Van de Koninklijke Federatie van Landelijke Rijverenigingen kreeg hij in 1969 de hoogste onderscheiding,

het Federatie-eteken met kroon, wegens zijn grote verdiensten voor de hippische wereld.

Zijn zilveren jubileum als dierenarts op 27 juli 1940 werd gevierd met een druk bezochte receptie in café Bielveld.

Vele prominenten uit de gemeente, uit de paardenwereld en uit de agrarische sector,

benevens vele collegae kwamen hem gelukwensen. Toen hij veertig jaar dierenarts was, wijdde

De Graafschapbode een artikel aan de levensloop van de dan 65-jarige Hoogland, maar zelf hield hij het verder stil.

Toen Jaap Hoogland in 1969 tachtig jaar werd, organiseerde een huldiging comité

onder leiding van de heer J.H.A. van Heek een groots festijn. Met een postkoets getrokken door een vierspan paarden

werd het echtpaar Hoogland van huis opgehaald

voor een receptie in Hotel Montferland. De stoet werd begeleid door de schutterij en de rijvereniging van Zeddam

en de vendels van veertien rijverenigingen stonden bij het Hotel Montferland opgesteld.

Het was een zeer druk bezochte receptie en velen voerden het woord.

Nadat zij in april 1971 naar het bejaardencentrum waren verhuisd, kwamen Jaap Hoogland jr.

en zijn vrouw kort na elkaar te overlijden;

hij als laatste op 3 oktober 1971. Drie dagen later werd hij op de Hervormde begraafplaats van Zeddam begraven.


Het pand van Brinks Pannenkoeken aan de Bovendorpsstraat 7 in Zeddam

heeft een lange geschiedenis. Sinds 18 juni 2002 is het een gemeentelijk monument (nr. 99).

Op deze plaats stond voor 1630 al een huis. Als herbergier of hotelhouder worden vanaf 1798

achtereenvolgens genoemd:

Roelof Herfkens , Gerrit Jan Pierik ,Mathias Herfkens ,Gerhardus HooijmanGerardus Johannes Snelting ,Bernardus Franciscus Brinks

Toen Zeddam van 1811 tot 1820 even een zelfstandige gemeente was,

fungeerde het als gemeentehuis. Vanaf eind 2006 heette het enige tijd De Schatkamer.

Ook het Montferlands Bureau voor Informatie heeft in het pand gezeten.

In het boekje 's-Heerenberg en Zeddam in oude ansichten staat dit pand op de foto's nummer 62 en 63.

In 1910 werd een foto gemaakt, waarvan het onderschrift luidt:

Hotel en Stalhouderij, G.J. Snelting. Gerrit Miedema, directeur van de zuivelfabriek in Zeddam

en een aantal van zijn assistenten, hebben er toen enige tijd als hotelgasten gewoond.

Op de foto ziet u , Moeder Brinks ( Moetje ook wel genoemd)

Die in haar kruideniers en snoepwinkel bij een oude Waag staat af te wegen ,

In het bijbehorende café heeft ook een biljart vereniging gezeten ,

Momenteel zit hier het restaurant Brinks Pannenkoeken die uit eerbetoon hun naam voortleven hiermee ,

De oude stadskamer heeft zijn wijnproeverij genet en het kruideniers winkeltje

staat op de lijst van monumenten waardoor het beschermt word.




Op de foto hierboven oud Nederlands Elftal speelster Magriet Limbeek uit Zeddam

Hieronder haar broer en vader , twee rechtse foto's



Zeddam voetbal

De voetbalvereniging Zeddam te Zeddam is ontstaan in 1933.

Een van de oprichters was meester Antoon Helmes.

Video hieronder Jeugdvoetbal wedstrijd R.K.V.V. Zeddam, 1953. Meester Helmes,


                                   


In 2019 fuseerde de vereniging met VV Sint Joris in Braamt tot vv Montferland.

Rechtsboven en rechts beneden op de meervoudige foto , vader en zoon Limbeek ,

De familie Limbeek bracht behalve bestuurlijke bijdrage voor Zeddam ,

het nodige talent met zich mee voor vv Zeddam , Jan Willem ,

maar ook zijn overleden broer en zuster hebben elders op een hogere niveau gespeeld dan bij vv Zeddam ,

Zo ging Jan Willem naar een club uit Didam toe en Margriet Limbeek mocht zelfs

via de vereniging Fc Gelre in het Nederlands Elftal voor dames voetbal

Vrouwen voetbal was in deze tijd schaars en niet zo ingevuld als heden ,

Shirtsponsors bestonden vrijwel niet en zoals je ziet op de shirt met de letter Z van Zeddam

werden dit de eerste stappen de voetbalshirts te voorzien hiermee ,

Langzaam ging men hiermee over op de jeugd ermee

Zodat alle teams een sponsor uiteindelijk kregen.


Het vrouwenvoetbal uit Zeddam kende in deze tijden veel sportieve resultaten

en mocht met het scholen voetballen 1 of 2 keer mee doen met de Nederlandse kampioenschappen

scholen voetballen in Zeist , Hier werd 1 keer de 3e plaats behaald ,

Door eerst regionaal en Gelders kampioen te worden vooraf om tot dit hoofdtoernooi toe gelaten te worden

. '' De kinderen van de school ging met de bus mee naar Zeist om te supporteren ''

In de latere jaren mocht speelster Jennifer Fenneman eens op de bank of meedoen

met het Nederlands elftal voor Dames , Het is hierbij een enkele keer gebleven

en heeft later hiermee haar werk ingevuld als Fysiotherapeut.



Op deze foto staan de succes spelers onder oud trainer Frans van Harreveld

waarmee men in vier jaar tijd 3 keer promoveerde , Rechts boven staat Sjaak Meijer

en links in het midden de oude voorzitter Ben van Aken ,

Rechts onder leunend tegen een groepje die een doelpunt viert Pascal Smits ,

Hij ging niet veel later naar de Hoofdklasser Babberich toe om hier te gaan voetballen ,

Een sportieve verbetering te opzichte van de 4e klasse die in deze tijd werd behaald.



Op de foto in het midden boven het oude Zeddam 7 elftal met André van Hal erop.

Andre werd later leider met Harrie Lubber bij het vijfde van Zeddam, Dit team werd

onder leiding samen met Roel Engelbarts kampioen. In de kantine werd herhaaldelijk gezongen hierdoor ,

Wie is toch die kerel , met die waterzak en bal ( André van Hal )

vv Zeddam heeft in zijn goede jaren 8 seniorenteam gekend ,

7 heren en 1 damesteam, In het midden van de foto ziet u een Damesteam uit deze tijd

onder leiding van Henk Kinnaer en Theo van Uhm. Theo van Uhm heeft jarenlang de keuken verzorgt

en hier de soep en gehaktballen klaar gemaakt voor de zondag ,

Ook bij de scouting uit Zeddam ging hij mee als kok , als de kinderen op kamp gingen,

In deze tijden mogen we Henk Broekhuis en Annie Daals niet vergeten

die trouw de kantine draaide om de leden te voorzien van een hapje en drank.

Dit deed Henk Broekhuis naast zijn werkzaamheden als ober bij het Ruimzicht ,

Geheel rechtsonder zien we op de foto Jaap Hoogland nog staan,

Jarenlang commandant bij de schutterij st Johannes geweest en President van de carnavalsvereniging de Paverts

. Jaap was ook veel te vinden bij café de Waag waar hij in het bestuur zat van de biljartvereniging

en zelf ook een potje biljarten deed in competitieverband. ‘’

Bij het Damesteam zien we Karin Jansen-Ten Have staan ,

Zei heeft heeft The van Uhm bij gestaan als Barvrijwilliger,

vv Zeddam koos ervoor om met vrijwilligers te gaan werken achter de bar ,

Hiermee konden Henk en Annie er na zoveel jaren ermee stoppen.



Op de foto het sportkamp die jaarlijk werd gegeven door vv Zeddam 

In samenwerking met de katholieke sportbond, geeft Feyenoorder.

Bennie Wijnstekers voetbal training gaan de jeugd van vv Zeddam. 

Een hele week van huis af met een maximum van 25 gulden aan zakgeld.

Hiervoor werd voornamelijk frisdrank en snoep gehaald.

Op de foto en aanwezig dit sportkamp staan onder anderen

Koen Bouwhuis,Barry Bles,Jurgen Kremer,Pieter Lucassen, Koen van Schriek ,

Michel Willemsen ,Gert-Jan Kappert, Ernesto Delleman

 Heino Bohmer en Richard Bohmer  Rechtsboven is het handtekeningen jagen,

Feyenoord werd in deze jaren landskampioen. Elders op het veld gaf Peter Houtman zijn voetbal training.

Ik kan me nog wel terug herinneren dat ik 2 jaar hiermee ben geweest.

Slapen deden we vrijwel niet omdat we elkaar niet vertrouwden

Zo werd iemand bij het slapen in het gezicht vol gesmeerd met tandpasta

en ging 1 van de kinderen slaapwandelen.

Aan het einde van de week had bijna iedereen zijn zakgeld op. Totdat 1 van de leiders

een weddenschap af legde om minimaal tien minuten in de paal van de tent zonder de grond te raken

hier in te klimmen , Als traktatie ontving ik hier een fles drinken voor,

Waarop een medespeler zei die wil ik ook wel verdienen ,

Hij heeft er meer dan een uur erin gezeten voor deze fles frisdrank ,

Terwijl wij allemaal aan het eten waren werd hij gevoerd terwijl die in de paal van de tent zat.

Uiteindelijk won hij deze fles met frisdrank van de kampleiding.



In het midden op de foto het kampioensteam van vv Zeddam in de tijden van de oude competitie de G.v.b ,

Rechts boven het 2e Elftal met sponsor Jos Geerdink van Hotel Ruimzicht als kampioen ,

Links onder het oude Zeddam 3 elftal met nieuwe tassen door de sponsor Tom Evers ,

Linksboven zien we de zoon van de plaatselijke slager nog staan.

Uit oude foto blijkt dat deze slagerij shirtsponsor van Zeddam 1 is geweest,

De foto rechtsonder met sponsor Tonny van Remmen ,

Hier in deze locatie waar hij zat werd later schoonmaakbedrijf Jansen-Hubers in gevestigd,

Momenteel zit deze in Doetinchem. En in het midden onder een oud Zeddam 1 team ,

met Mister Lengel op de foto (Ronald Kemperman) Getrouwd met een Zeddammer en werkzaam bij Ruimzicht ,

Ronald heeft lang gevoetbald bij vvl lengel ,

Zelfs toen die voor de eerste keer opa werd speelde hij nog in het 1e elftal hiervan.

‘’ Bij VVL Lengel heeft leider Eef van Bergen zijn laatste jaren als leider doorgebracht door vv Zeddam te verlaten

, Eef is een broer van Klaas van Bergen. Behalve bestuurlijke taken die Klaas deed binnen vv Zeddam.

Deed klaas ook de huldigingen in jubileumjaren tijdens de jaarlijkse nieuwjaarsreceptie,

Klaas bewaarde al club bladen (Topknallers) hiervoor

,Voor aanvang van de nieuwjaarsreceptie las hij ze door

zodat die een mooi verhaaltje kon vertellen over de jubilarissen 



                                 (Op de foto hierboven Klaas en Herman van Bergen)


Hieronder een video uit de tijd van vv Zeddam en hun gevierde promotie in Varsselder





De Coöperatieve Zuivelfabriek Bergh in Zeddam werd in juni 1912 geopend.

Een vooraanstaande initiatiefnemer tot de oprichting van deze fabriek was ir. Bernard Kersjes.

Opgeheven per 7 januari 1968, voortgezet door de Verenigde Coöperatieve Zuivelfabriek Andi.

De vergunning werd afgegeven op 30 september 1911, waarna in oktober met de bouw werd begonnen.

Het timmerwerk werd gedaan door Varwijk,Een themanummer: Varwijk Zeddam 250 jaar

De fabriek staat in het adresboek 1935 onder de gemeente Bergh met het adres Zeddam 94,

telefoonnummer 4. Dit komt overeen met de huidige Oude Doetinchemseweg -

ongeveer ter hoogte van de huisnummers 32 en 36. Op 28 augustus 1939 vermelde burgemeester Nederveen

de Zuivelfabriek in Zeddam op een lijst met de houders van vrachtauto's in de gemeente Bergh.

Het oorlogsslachtoffer DH. Ettema was adjunct-directeur van deze zuivelfabriek.

In die tijd was Gerrit Miedema directeur. Bernardus Theodorus Brus (1923-1983)

werd per 15 maart 1951 zijn opvolger. In 1971 waren er plannen om een rubberfabriek in het gebouw

te vestigen. Bernard Kersjes, oud-ingenieur en landbouwer wonende te Braamt

Hermanus Franciscus Dijkman, landbouwer wonende te Zeddam Arnoldus Johannes Limbeek,

landbouwer wonende te Zeddam, Johannes van Uhm, houtkoper en landbouwer wonende te Stokkum ,

Hendrikus Braam, landbouwer wonende te Vethuizen

Theodorus Engelbertus Melissen, landbouwer wonende te Vinkwijk, Antonius Petrus Paulus Sliepenbeek,

landbouwer wonende te Lengel, Jan Gerrit van Ernst, landbouwer wonende te Vinkwijk ,

Herman Dimmendaal, landbouwer wonende te Wijnbergen

Joannes Dieker, landbouwer wonende te Wijnbergen ,Hermanus Martinus Jansen,

landbouwer wonende te Braamt, Arnoldus Lambertus R. Giesen, landbouwer wonende te Vethuizen,

Johan Teeuwsen, landbouwer wonende te Braamt ,Willem Carel Wilmes,

landbouwer wonende te Wijnbergen, Wilhelmus Geurts, landbouwer wonende te Stokkum.







Beelden hierboven Harmonie Kna in beeld in 1953


Harmonie Kunst na arbeid 

In 1950 werd geschreven dat de Harmonie Kunst na arbeid meer dan 50 serenades heeft gebracht.

Er worden namen genoemd zoals ,Theo van Remmen, Albert Giezenaar, Theo Derksen, Bisselink, Harrij Bisselink, Theet Bisselink, Piet Derksen,,

Nol Bisselink, Bisselink, Theo Derksen, Jan Derksen, Joep Derksen Hendrik Marissink, 

Kraaijvanger, Gerrit Kappert, Gerrit Bisselink. 

Ik zelf ben bij hun jubileum geweest op het Europaplein in Zeddam in de Kermistent

waar de Molenbult band hun jubileum hebben gevierd met een optreden van volkszanger Arne Jansen als speciale verrassing.

Dit was een band die uit leden en oud leden van de muziekvereniging gerealiseerd werd.

Namen als Gert-Jan Kappert , Sander Onstein , Theo Verstegen komen hier voor.

Er zijn meerdere initiatieven tot stand gekomen hiermee , Momenteel heeft men een heuse drumband

onder hun hoede. ‘’ De Kna loopt jaarlijks met de schutterij st johannes mee , Zoals de sinterklaasintocht en of kermis ,

maar verzorgd ook concerten in de Oswalduskerk , Hier in treden verschillende samenwerkingen ,

Zowel met het koor hiervan als individueel, De Muziek vereniging de Kna neemt jaarlijks ook deel aan carnavalsoptochten

in de regio en Zeddam.  Een vereniging waar men zich niet hoeft te vervelen. 

Alle informatie die u nodig heeft om dit in te zien vind u op hun website www.knazeddam.nl


                    Hier onder een filmpje van de Harmonie Kna uit Zeddam 

        die tijdens het koning schieten   van Schutteerij st Johannes de muziek verzorgt 


                                                     


                                  


Informatie afkomstig van de website ( majoretteverenigingzeddam.nl/ )

Majorette Vereniging Zeddam is in april 2015 opgezet en sindsdien uitgegroeid tot een enthousiaste

en gezellige sportvereniging waar, iedereen vanaf 6 jaar en ouder, met veel plezier de majorette sport beoefend.

Majorette is een sport waarbij bewegingen worden gemaakt met een baton.

De bewegingen zijn meestal dans in combinatie met gymnastische bewegingen op verschillende soorten muziek.

Het uitgangspunt voor onze vereniging is dat dans en beweging voor iedereen belangrijk is en leuk moet zijn.

Wij zijn een zelfstandige vereniging, die werkt aan een samenwerking met andere verenigingen,

voornamelijk muziekverenigingen en/of schutterijen in de omgeving.

Toelichting hierop : De vereniging heeft verschillende opzet gehad in de geschiedenis binnen Zeddam ,

Door een leden te kort is de vereniging 2 keer gestopt en later doorgezet , In de jaren 70/80 is Zeddam

al in bezit van een heuse majorette vereniging en liep men in rood witte tenues.

Rondom  2010 is de vereniging weer opnieuw opgezet en deze is sinds 2015 overgegeven aan het huidige bestuur.

De lessen worden verzorgt in de Roncallischool in Zeddam ,

Der zijn veel regionale wedstrijden die ze met hun leden bijwonen ,

Zelfs wordt er over Gelderse en of landelijke wedstrijden gesproken.

We hopen op een lang voortbestaan van deze vereniging en het ondersteunen van de muziekvereniging en schutterij.

                                                                              

  



Schutterij St Johannes Zeddam 1900-1940

De negentiende eeuw was een eeuw van technische ontwikkelingen.

Voor wat betreft de bewoners van Zeddam ontstond een verschuiving van landbouw

en veeteelt naar industrie en dienstverlening. Er was behoefte aan folklore en vertier. Zeddam,

dat eind 1899 niet meer dan 527 zielen telde (Vinkwijk 207, Vethuizen 146, Braamt 474),

sloot zich hierbij aan. Dit resulteerde in mei 1900 in de oprichting Schutterij St. Johannes.

De schutterij stond naast het allang bestaande St. Oswaldusgilde.

Het eerste bestuur bestond uit voorzitter Theet Kuster, secretaris Harrie van Bree, penningmeester

Willem Kleinpenning, Hent Gasseling, J. Mulling, J. van Uum sr., Dorus Span,

Gert Varwijk en verder commandant Willem Ampting en vaandrig Frans Köpp.

De patroonheilige werd St. Johannes en waarschijnlijk is hier St. Johannes de kleine mee bedoeld.

Ook al draagt de vereniging een katholieke naam, en was het op katholieke grondslagen gegrond,

het was al snel niet alleen een katholieke vereniging.

In de eerste jaren is weinig bewaard gebleven, ook in de archieven van het Oswaldusgilde

is over de schutterij weinig te vinden. Rond 1922 was het ledental 76 op een inwonertal van 900 mensen.

Het ledental schommelde nog weleens, maar gemiddeld waren er toch altijd ongeveer 50 leden.

De tijden dat schutterijen de burgers moesten beschermen was voorbij,

dus de schutterij had tot doel zoals het in artikel 2 van de statuten van St. Johannes uit 1923 staat beschreven

: Het doel van de vereniging is om door gezellige bijeenkomsten, muziek, dans,

vermakelijkheden en schietoefeningen het gezellige verkeer te bevorderen.

Er werd kermis en schuttersfeest georganiseerd en met diverse leden en bestuursleden

was het een vereniging die veel voor de ontspanning betekende.

Tot 1940 waren er weinig schokkende zaken, er werden schuttersfeesten en kermis gevierd.

Toen de oorlog uitbrak en alle regels werden aangescherpt, besloot men om alle activiteiten stop te zetten

maar de vereniging niet op te heffen.

In 1945, toen de oorlog afgelopen was, kwamen al snel enkele leden bij elkaar om met de schutterij

weer verder te gaan en vormden een interim-bestuur. De eerste ledenvergadering op 1 juli 1945

waren maar liefst 105 leden aanwezig en het ledenaantal steeg naar 161.

In 1946 kwam er een nieuw bestuur en werd Jac. Hoogland, J. Gasseling, B. Timmermans, H. Kuster,

Jaap Hoogland jr. en W. Kuster. Nieuw gekozen werd G. Bekker en H. Rutjes. G. Bekker

werd de nieuwe voorzitter. De jaren erna werden ingevuld met het houden van een schuttersfeest

en het organiseren van de kermis. St. Johannes is ook nu nog steeds organisator van de Zeddamse kermis.

Hoe lang ze dit al doen is onbekend. Kermis wordt in Zeddam gevierd op de eerste zondag na 3 juli.

Tegenwoordig is de kermis op zaterdag, zondag en maandag. De schutterij ging naar concoursen,

waar met wisselend succes aan werd deelgenomen. Was de kermis in het verleden in de Benedendorpsstraat,

door alle veranderingen in het dorp moest die ook verhuizen.

Na enkele omzwervingen kwam hij op het Europaplein, een plaats waar een ieder tevreden mee was.

Helaas, ook daar moest men weer weg om plaats te maken voor nieuwbouw en verhuisde naar de "Vijfsprong"

Vinkwijkseweg – Padevoortse Allee. In 2014 kwam van de gemeente het verzoek om te gaan naar het

Gerrit Varwijkplein. Geschoten wordt er op de schietbaan in het zandgat.

In de loop van de jaren zijn er bielemannen aangekomen, hebben we schutters vlaggen in het dorp

en komt er jaarlijks een kermisboekje uit met gegevens van kermis en schutterij.

Het ledental schommelt al jaren rond de vijftig leden.


Filmpje hieronder tijdens de Kringdag Montferland 2015 in Zeddam ( Bieleman wedstrijden )'






Bestuurslid en voorzitter Jan Böhmer , rechts onder Overleed plotseling (In 1972)

na 37 jaar deelgenomen te hebben als bestuurslid bij de schutterij st Johannes.

Uit eerbetoon werd het standaard vaandel bij zijn kist gezet

op het kerkhof in Zeddam als laatste eerbetoon Ergens tussen de jaren 2010 en 2020

is de kist gedragen van een oud voorzitter van de schutterij door leden van st Johannes,

Hier is bij het dragen uit de kerk het standaard vaandel voorop gegaan .''




                                    Video hierboven vendel zwaaien met de schutterij in 1953

Tijdens de festiviteiten van het 100-jarig bestaan in 2000 was er op de zondag zo'n storm

dat veel van de geplande wedstrijden niet door konden gaan. In 2010 is het 110-jarig bestaan

daarom uitgebreid gevierd.

De schutterij St. Johannes is wel aangesloten bij de kring Montferland,

maar maakt geen deel van de federatie St. Hubertus.

Aan concoursen wordt daarom niet meer deelgenomen.

De vereniging treedt regelmatig op als gastvereniging bij de buurtkermis.

Beschermheer is sinds 2010 de heer Willy Kremer.


(Filmpje hier onder gemaakt tijdens het traditionele konings schieten van Schutterij st Johannes)

Oud voorzitter Ron Stigter word hier voor de 1e keer Koning en ontvangt de felicitaties hiervoor.



             Filmpje hier onder met het vogel knuppelen in het Zandgat te Zeddam , 

                                        Die op de maandag van de kermis word gehouden 





Uit het Kermisboekje van schutterij St.-Johannes 2012 (foto hierboven en onder')
De familie Böhmer
Als je de ledenlijst van de schutterij bekijkt valt het onmiddellijk op dat de familie Böhmer zeer sterk is vertegenwoordigd bij de schutterij St.-Johannes. Hoe is dat gekomen dat er van deze familie zoveel mensen lid van de vereniging zijn. Het is begonnen in 1935 toen opa vader Jan Johannes Bohmer lid werd van de schutterij in 1935. Hij was al van het begin af aan zeer actief lid. Met de voortgang van de schutterij na de oorlog was Jan dan ook 1 van de eerste die zich weer kwam aanmelden. Jan (†) is jarenlang bestuurslid geweest en later standaardvaandeldrager. Door zijn handicap (slechts 1 oog) was hij nooit in staat geweest om koning te schieten. Dit was toch wel een groot gemis gezien. Bij de uitvaart van Jan in 1973 stond dan ook het standaardvaandel bij de kist en was het bestuur in uniform aanwezig. Het was een eerbetoon aan een man die bijna 38 jaren de schutterij met hart en ziel heeft gediend. ‘’ 2e generatie ‘’ Zijn oudste zoon Theet (†) was niet alleen lid van de schutterij, maar ook van KNA. Het was vaak een moeilijk keuze die hij moest maken en er werden van beide verenigingen nog wel eens opmerkingen gemaakt waarom hij de ene keer met de muziek en de andere keer met de schutterij mee trok. Leden van beide verenigingen vonden dat hij bij hun club hoorde. Dat was ook 1 van de reden dat hij op bepaalde moment besloot om beide verenigingen adieu te zeggen. Johan (†) werd lid in 1959 en bleef dit tot zijn ongeval, tussen tijds werd hij uitgezonden in 1961 naar Nederlands Nieuw-Guinea.’’ Jaap (†) de andere zoon woonde een poosje in ‘s-Heerenberg en ging ervan uit dat hij daarom geen lid van de schutterij mocht zijn. Ad Thomassen (†) heeft hem erop gewezen dat het best kon. Als hij koning schoot moest hij wel een adres hebben in Zeddam waar de festiviteiten konden plaatsvinden. Jaap heeft zich hierna aan gemeld en is hierna altijd lid gebleven. Zo gebeurde het dat Jaap in 1994 koning schoot en bij zijn zoon Silvio opgehaald werd en daar de vendelhulde plaatsvond. Dat koningschieten deed hij nog een keer over in 2011. Jaap (†) is lid geweest van de schietcommissie en ook schietmeester geweest. Een taak die hij nauwgezet uitvoerde. Ook is hij jaren lang standaard vaandeldrager geweest. Samen met zijn vrouw Doortje genoten ze van de activiteiten van de schutterij. Behalve de schutterij waren Jaap en Doortje vervende supporters van VV Zeddam en deden daar veel vrijwilligerswerk. ‘’ Gerrit (†) Voor veel Zeddammers beter bekend als Koentje is tot de verhuizing naar Ulft lid geweest en jaarlijks lang aanwezig geweest op de maandag bij het, fladder schieten op de maandag. ‘’ Harrie (†) is ook enkele jaren lid geweest als kind en zwaaide hiermee het vendelier als kind. Door zijn werkzaamheden is hij gestopt ermee, Zijn zoon Jody is ook actief geweest bij de schutterij St.-Johannes als vendelier ‘’ Derde generatie ‘’ Jos en Eef (†) zijn een tweeling, hun oudere zus is op dezelfde dag geboren als Jos en Eef (†) Het zijn de zonen en dochter van Theet (†) nu alweer 26 jaar geleden lid geworden. Jos die in 1995 koning schoot en ook vier jaar bestuurslid is geweest. Vind de schutterij de mooiste vereniging van Zeddam. Ook al woont hij tegenwoordig in ‘s-Heerenberg, Op gezette tijden komt hij samen met zijn Ans de bulten over om aan de activiteiten deel te nemen. ‘’ Eef (†) ‘’ is behalve schutter een echte verenigingsmens. Behalve schutterij heeft hij veel gevoetbald en was lid van het Gilde. Met weemoed denken ze nog terug aan de tijd dat er op de camping IJsselstrand schietwedstrijden werden gehouden. Met zijn allen naar Doesburg waar het na het schieten nog uren gezellig bleef. Jos vond de ontmoetingen in het euro regio treffen toch een bevestiging van als je met veel schutters een keer ergens naar toe gaat met de bus er een samenhorigheid ontstaat. Beiden hebben vooral kermismaandag het schieten in het zandgat gemist. Vooral de maandag sfeer die daar hangt heel bijzonder. De schietinstallatie in het zandgat wordt door de hele familie ook gezien als de mooiste locatie van alle schutterijen in de regio. ‘’ Heino ‘’ Zoon van Johan (†) die enkele jaren lid is geweest, vindt de schutterij een geweldig iets. Heino heeft gefungeerd als schutter en Bieleman en is standaardvaandeldrager geweest. Dat is iets waar hij zeer trots op is geweest, aangezien zijn opa die hij verder nooit gekend heeft, want Heino is in 1975 geboren en opa Jan overleed in 1973, Ook het standaardvaandel heeft gedragen. Heino werd niet veel later knuppel koning van de schutterij St.-Johannes, Zoals Eef (†) dit later werd met als koningin zijn nichtje Jo-Ann. ‘’ Silvio ‘’ zoon van Jaap (†) en vendelier geweest, is nu deze tijd drie jaar lid van de schutterij St.-Johannes, ook een fanatieke schutter en voetballer en lid geweest van het tamboerkorps in Braamt. Net als iedereen in de familie een echte vereniging mens. ‘’ Vierde generatie ‘’’ Youri, zoon van Silvio en kleinzoon van Jaap (†) en Doortje. Is jeugd vendelier geweest in deze tijden die zoveel hij kon mee trok met de schutterij en de fanfare. Als kleuter trok hij al met zijn vader mee in Braamt als tamboer. Een jeugd vendelier die het ritme al snel onder de knie had. En hopelijk zullen we van dit soort mensen veel plezier hebben nog bij de schutterij. Een familie die trots is geweest verbonden met elkaar te zijn in het dorpsleven en schutterij. De vereniging is trots zo'n grote familie binnen zijn gelederen te hebben ‘’ Op de foto ziet u ook nog de dochter van Jos en Ans Jo-Ann, Stief Zusje van Oud Voorzitter van de schutterij St.-Johannes Bjorn Zweekhorst ‘’ Let op!! , Het boekje is gedrukt in 2012, Ik heb wat teksten aangepast en toegevoegd met het overschrijven ervan. ‘


Uit het Kermisboekje van schutterij St.-Johannes 2013 (Hieronder)


De familie Hoogland.


Een naam die door de jaren heen nauw verbonden is aan de schutterij St.-Johannes is toch wel de naam Hoogland, Zoekend in het archief komen we in onze oudste kasboek de naam Hoogland al drie keer tegen. Dit kasboek is van 1925 waarin drie keer de naam J Hoogland staat vermeld. Je had Johannes Franciscus, Jacob Gerrit, Jacob en Johan Gustaaf. In 1927 wordt J.Hoogland gekozen in het bestuur. Na enig zoeken komen we er achter wie dit is. Het is veearts Jacob. Jaap komt dus in 1927 in het bestuur en wordt in 1928 penningmeester, iets wat hij tot de jaren 50 zal vervullen. Behalve veearts was Jaap een bewonderaar van de schuttersgilden en schutterijen. Naast bestuurslid in Zeddam was hij ook jurylid en heeft tot op hoge leeftijd dit bij concoursen of jubilea uitgeoefend. Was hij geen jurylid dan vaak als ere gast. Veel prijzen in de vorm van bekers en medaillons heeft hij geschonken. Hij kwam nooit met lege handen ‘’ Johan Gusstaaf (Guus) Guus was schutter en is lid gebleven tot hij in 1927 Zeddam verliet en naar Hengelo Overijssel vertrok ‘’ Johannes Franciscus (Jan) Jan, de opa van Jan en Japie, maar ook van Jan, Hannie, Emiel en Wim was lid en is heel lang lid gebleven. Helaas is het in onze boeken niet exact te zien tot wanneer hij lid is gebleven. ‘’ Jaap Hoogland Senior ‘’ Jaap Hoogland, zoon van Johannes Fransiscus Jan, de hengsten eigenaar, werd nog voor de oorlog commandant en is dit gebleven tot aan de jaren 60. Door zijn postuur en de manier van paardrijden dwong hij veel respect af bij de leden en toeschouwers. Als die een commando gaf, was dat ook een commando. ‘’ Jaap Junior ‘’ Jaap jr. (Jaapje) werd het schutters gebeuren met de paplepel ingegeven en kwam ook al omdat de neven al lid waren en al vroeg bij de schutterij St.-Johannes. Jaap is commandant geweest en nog vier jaar voorzitter. Ook Japie was zeer actief bij carnavals vereniging de Paverts en voetbal vereniging Zeddam. Jaap stierf onverwachts in 2006. Hij had enkele jaren ervoor het lidmaatschap opgezegd. ‘’ Jan senior) Jan Hoogland woonde in de boerderij aan de Benedendorpstraat en is vele jaren gewoon lid van de schutterij geweest. Hij was zeer actief, maar heeft nooit een functie bij de vereniging geambieerd. Zijn zonen Hannie, Jan, Wim en Emiel werden allemaal lid toen ze de leeftijd bereikt hadden of in sommige gevallen al eerder. ‘’ Jan Junior ‘’ Hoewel nu geen lid meer is hij toch nog steeds betrokken als de man met geluid of verlichting. Jan werd lid toen hij Achtien was en is nog vier jaar secretaris geweest en ook nog vendelier. Bij optredens voor de pensiongasten in de jaren 60/70 trad Jan ook nog op als commandant. Niet alleen voor de schutterij is Jan actief geweest met licht en geluid, maar voor vele verenigingen en stichtingen, Denk hieraan Koninginnedag, dodenherdenking, carnaval en bij alle evenementen waar geluid bij nodig is. Is het jan die dit verzorgt. ‘’ Hannie ‘’ is dit jaar 2013  50 jaar lid van onze schutterij. Hij is eerst lid geworden en even overgestapt naar de harmonie KNA en weer teruggekomen bij de schutterij. In 2005 was Hannie schutterskoning. Ter ere van dat gebeuren is er toen ook gevendeld met een Feyenoord vlag. Hannie heeft nog enkele jaren in het bestuur gezeten en is ook commandant geweest. Nu al vele jaren loopt hij als sectie commandant mee om het corps in het gareel te houden. Hannie heeft het schuttersvirus doorgegeven aan zijn zoon Ramon. Behalve bij de schutterij is Hannie zeer actief bij de carnavalsvereniging de Paverts, het oswaldus gilde en voetbal vereniging Zeddam. Hij heeft een passie voor Feyenoord. ‘’ Wim ‘’ Al meer dan 50 jaar,is Wim lid van de schutterij St.-Johannes. Begon als jeugd vendelier is nu jaren sectie commandant.Wim is ook actief voor de carnavals vereniging de paverts en voetbalt nog steeds bij voetbalvereniging Zeddam.Ook Wim heeft een Feyenoordhart ‘’ Emiel ‘’ Emiel is als jeugd vendelier begonnen en zijn lidmaatschap beëindigd toen hij uit Zeddam vertrok  ‘’ Ramon ‘’ Ramon is ook zeer vroeg bij de schutterij gekomen. Hij wisselt zijn vader af als sectie commandant en heeft inmiddels het schuttersbloed door gegeven aan zijn zoon Devlin.Net als zijn vader en de rest van de familie ook hij een Feyenoord-fan ‘’ Devlin ‘’ Devlin, onze jeugd bieleman ging toen hij gezien had dat andere verenigingen dat ook hadden enthousiast naar zijn vader vragen of hij dat ook mocht doen. Nu loopt hij samen met Juul Zaalmink met de bijl op de nek en slaat door het vele oefenen zo snel mogelijk boomstammen door. ‘’ George Kamperman ‘’ Daarnaast was de veel te vroeg gestorven George Kamperman (zijn moeder was ook Hoogland) natuurlijk altijd zeer actief bij de vereniging. ‘’ Hoogland ‘’ Een familie die al honderd jaar actief bij schutterij St.-Johannes is betrokken.


Kleine toelichting : Schoonzoon Maurice Keurntjes getrouwd met dochter van Hannie Hoogland is ook al jaren betrokken bij de schutterij. Bianca is aktief geweest als Majorette in Zeddam








De Roncallischool is een rooms-katholieke basisschool te Zeddam.

De school maakt deel uit van de Stichting Katholiek Onderwijs Bergh (SKOB).

Het huidige schoolgebouw dateert uit 1970. De school ontstond bij de fusie van de Jongensschool

en de Meisjesschool in Zeddam. Deze fusie vond waarschijnlijk plaats in 1968 - of iets eerder.

In de bibliotheek van de Heemkundekring Bergh is het boek 125 Jaar katholiek onderwijs Zeddam

- van Jozef tot Roncalli.

In de 80er jaren zestig zat er op het adres Dr. Jac. Thijssestraat 1 -

een gebouw dat toen nog een deel van de school was - een uitleenpost van de openbare bibliotheek.

Tegenwoordig (sinds 2018?) is het gebouwdeel met dit adres in gebruik bij een tandarts en mondhygiënist

(Alborz) en een praktijk voor natuurgeneeswijze (o.a. acupunctuur).

Sinds augustus 2018 is Arjen Stapelbroek directeur van de Roncallischool.

De school is vernoemd naar paus Johannes XXIII, geboren als Giuseppe Angelo Roncalli

(25 november 1881 - 3 juni 1963). Het schoolterrein ligt in de driehoek omsloten

door de Padevoortse Allee, Dr. Jac. Thijssestraat en Delweg.




De Sjokumel is in de jaren 70 opgericht door Willy Berentsen en Wilfried Kumeling

en werd vervolgens door gespeeld door Sjonnie Janssen als Sjaz

'' Stichting Jeugdactiviteiten Zeddam '' Het ging hier om een variant van

'' Sociaal Cultureel Werk '' Destijds opgericht vanuit de Gemeente Bergh

Deze activiteiten bestonden uit huttendorpen disco avonden en droppingen

en of speurtochten door het hele jaar door heen ,

Vlak Voor het einde van de schoolvakantie kwam men samen met leiding en vrijwilligers

om de kinderen uit Zeddam te vermaken, Uit oude pallets hout en palen werden

er hutten gebouwd , Voor de kinderen stond er elke dag ranja klaar ,

De plaatselijke horeca en cafetaria zorgde nog wel eens voor een verrassing

door patat en frikandellen te sponsoren, De eerste huttendorp die ik kende

werd georganiseerd bij het oude parochiehuis in Zeddam,

Hierna werd deze verplaatst naar de Gildebongerd en verhuisde men naar het Tolhuis veldje

in Zeddam , De laatste jaren heeft men doorgebracht op het scoutingterrein in Zeddam

‘’ Het unieke was toch de eind van de week dat de hutten werden afgebroken en onder toezicht

door de brandweer weggebrand werd. Kinderen mochten dan spelen met water

en de brandweer slang, Door een ongeluk en veiligheid koos men ervoor er een zwembad

neer te zetten en zo verdween de brandweer uit zich ermee.’’

Vrijwilligers tekort deden deze activiteiten stoppen

en is het de voetbalvereniging die jaarlijks met kerstmis nog het 1 en ander doet

in kamp gelegenheden. 



Het aanleggen van oude wegen. En de oude Asfaltcentrale die er in Zeddam heeft gestaan in de jaren 70 '

' Hier op deze foto's is een stuk van het zandgat in Zeddam te zien ,

Deze is uitgegraven om de zandwinning voor het aanleggen van asfalt wegen ,

Hierna is er een tennisbaan aangelegd die momenteel zelfs van kunstgras is voorzien ,

Hiernaast zit een jeu de boules baan , Vernoemt naar Joep Rikken ,

In de latere jaren heeft men een natuurtheater aangelegd waar elk jaar optredens plaatsvinden ,

'' De eerste oktober feesten die hier werden gehouden zijn verplaatst naar een gebied

tussen Zeddam en Braamt en worden jaarlijks in een groot succes gehouden.

Alle dagen zijn jaarlijks uitverkocht en is men begonnen aan een 3e dag om dit feest door te zetten.


Uit de Gelderlander donderdag 19 september 1974
Bergh (Nu Montferland) zoekt voor asfaltmolen een compromis.

Zeddam Het gemeentebestuur van Bergh neigt evenals de bewoners van de Zeddamse Bovendorpstraat naar de mening dat de overlast veroorzakende asfaltfabriek bij de Toren molen in Zeddam moet verdwijnen, De vraag is alleen wanneer? Voor de straatbewoners is de vraag niet moeilijk te beantwoorden. Liever vandaag dan morgen, werd gisterenmorgen tijdens een hoorzitting op het gemeentehuis in s-Heerenberg opgemerkt. ‘’ Men kan er evenwel niet omheen dat aannemingsbedrijf Heiting uit Huissen voor dit terrein nog een ontgrondingsvergunning heeft voor de komende 3,5 jaar. Wethouder W.H.A Schuurman stelde de bezwaarden voor gezamenlijk naar een compromis te zoeken. Bij dit overleg worden ingeschakeld de Fa. Heiting, de bewoners van de Bovendorpstraat, het gemeentebestuur en het St.-Oswaldusgilde dat de grond aan Heiting verpacht heeft. ‘’ Zowel het gilde als de Bovendorpstraat waren goed vertegenwoordigd bij de hoorzitting. Merkwaardig was dat het bestuur van het VVV, dat eveneens grote bezwaren had tegen de asfaltfabriek op dit mooie plekje in Zeddam, verstek liet gaan, evenals de firma Heiting. De hoorzitting was door het gemeentebestuur belegd om de bezwaren aan te horen die waren ingebracht in verband met het verzoek van de Huissense firma om een hinderwetvergunning inzake uitbreiding van de asfaltcentrale. Wethouder Schuurman constateerde dat in de collectieve bezwaarschriften van 19 bewoners van de Bovendorpstraat alleen werd gesproken over het stoppen van de overlast, . Tijdens de hoorzitting gingen de vertegenwoordigers van deze straat echter verder en eisten ze het verdwijnen van de asfaltmolen. Dat schiep enige verwarring, maar de serie klachten van de aanwezigen bracht de wethouder ook tot de uitspraak dat de fabriek eigenlijk zo spoedig mogelijk dient te verdwijnen. Voorzitter G.J. Varwijk van het St.-Oswaldus Gilde betreurde het andermaal dat de bewoners van de Bovendorpstraat over hun klachten geen contact met het gildebestuur hebben opgenomen. Hij bezwoer de aanwezigen dat de asfaltfabriek er nog maar even blijft staan, Zodra de ontgronding afgelopen is gaat die molen weg. Dat is een soort gentleman's agreement tussen de provincie en het gilde en wij zullen ons daar beslist aan houden. Het Gilde is ervoor dat firma Heiting gedurende de periode dat de fabriek er nog staat maatregelen treft om de overlast tegen te gaan. Het zou niet reëel zijn dit bedrijf tussentijds weg te jagen. Er zou voor gezorgd moeten worden dat de zandwinning op deze plaats zo snel mogelijk verloopt, dan is het bedrijf er ook eerder weg. De aanwezigen uit de Bovendorpstraat twijfelden niet aan de beweringen van het gilde over de bindende afspraken, maar ze wilde een datum zien waarop het bedrijf uit Zeddam verdwijnt. Ook wethouder Schuurman drong aan op een streefdatum. De mensen verkeren al zo lang in onzekerheid en we mogen niet het risico lopen dat de installatie er nog eens tien jaar blijft staan. Hij verzekerde de verontrusten dat het gemeentebestuur binnen een halfjaar een standpunt over het verzoek om een hinderwetvergunning zal innemen. In die tussentijd zal ook de inspecteur van de milieuhygiëne in Zeddam pols hoogte komen nemen


Dodelijk verkeersongeval in Zeddam 18-11-1936
Onverlichte boerenkar door auto aan gereden - 25-jarige landbouwer vrijwel op slag dood

Maandagmiddag, omstreeks vijf uur, heeft er op de weg van s-Heerenberg naar Zeddam een ernstig verkeersongeval plaatsgevonden, waarbij de 25-jarige ongehuwde landbouwer Gerrit van Onna uit Wijnbergen jammerlijk om het leven kwam. Het was even na het invallen van het duisternis dat de genoemde landbouwer zich met paard-en-kar, welke niet verlicht was, vanuit de richting van s-Heerenberg huiswaarts begaf. Ongeveer 150 meter voor de wegkruising Beek - Terborg bij Café Pennards naderde uit de richting Zeddam J Hoogland uit Zeddam met zijn auto, terwijl op dat moment de boer J Hulst uit Doetinchem met zijn auto uit tegenovergestelde richting kwam aanrijden. Ter hoogte van de boerenkar moesten de wagens elkaar passeren, doch daar beide met gedoofde lichten reden heeft de heel Huls de onverlichte kar welke toen reeds vrij dicht was genaderd niet opgemerkt met het gevolg dat een botsing onvermijdelijk was. Met matige snelheid reed de heer Huls dan ook achter op de boeren kar welke in de berm gedrukt werd om vervolgens in het lager gelegen land terecht te komen met de auto boven op zich. De heer Huls kwam hierbij met de schrik vrij, Doch wat heel ernstiger bleek het gesteld te zijn met de landbouwer van Onna, die onder de kar bekneld bleek te liggen. Spoedig toegeschoten hulp bevrijdde het slachtoffer uit deze positie. Onmiddellijk werd medische hulp ontboden terwijl ook geestelijke bijstand noodzakelijk bleek. Nadat Zeereerwaarde Heer Pastoor Meier van Zeddam de laatste H. H sacramenten waren toegediend werd het slachtoffer op advies van Dr Dael uit s-Heerenberg per ziekenauto van de Heer C. Hendriksen uit Doetinchem naar het ziekenhuis in s-Heerenberg vervoerd waarvan Onna bij aankomst helaas reeds bleek overleden. In samenwerking met de gemeente werd door de marechaussee proces-verbaal opgemaakt terwijl dinsdagmorgen de verkeersinspectie nog een onderzoek in stelde. Het paard werd bij deze aanrijding niet ernstig verwond. De auto was vrij zwaar beschadigd terwijl van de boerenkar de beide bomen waren afgebroken. Het noodlottige gebeuren verwerkte uiteraard heel wat concentratie, niet minder ook in Wijnbergen en omgeving. Algemeen is men zeer begaan met het lot van deze zo jammerlijk omgekomen jongeman die in het aanstaande voorjaar in het huwelijk zou gaan treden. Die thans zo wreed uit het volle leven nu is weg gerukt.





De tennis vereniging werd in de jaren gerealiseerd doordat deze locatie vrij kwam

door de zandafgraving in Zeddam , Hierop volgend werd er naast de tennisvereniging een jeu de boule baan

gebouwd en maakt aan de voorzijde de schutterij st Johannes & het Oswaldus gilde

gebruik van de schietbaan tijden de kermissen , Het vrij stuk grasland wordt voornamelijk gebruikt

voor het natuurtheater. Die ook in dit mooie stukje Zeddam & Montferland zit

´´ Behalve lessen voor de jeugd en de tenniswedstrijden die er gehouden worden ,

Is er 1 keer per jaar het zandgat toernooi, Vrij tennissen buiten het lidmaatschap is hier ook toegestaan ,

Door contact op te nemen met de tennis vereniging 


Bezwaren tegen bouw tennishal in Zeddam. (1981)


Zeddam - Tegen de bouw van een commerciële tennishal in Zeddam zijn bij de gemeente twee bezwaarschriften gekomen. De bezwaren zijn afkomstig van P. van der Vossen uit ‘s-Heerenberg die van mening is dat het sport gebeuren door dit soort activiteiten van de ideële in de commerciële sfeer wordt getrokken en van B Dijkman eveneens uit ‘s-Heerenberg. Dijkman ziet door de bouw van een tennishal in Zeddam zijn plannen voor de bouw van een soortgelijke hal in ‘s-Heerenberg in het water vallen Deze plannen hebben in de gemeente al wat stof doen opwaaien (Ontbrekende tekst en vervolg). Een ontoelaatbare ontwikkeling op het toch al kleine industrieterrein vindt de gemeente. Dijkman heeft tot nog toe geweigerd een garantie te geven dat hij in de nieuwe hal geen tennishal gaat beginnen zoals dat door de gemeente gevraagd was (Des tijds bouwde Dijkman een nieuw bedrijf) De tennishal in Zeddam die achter de ABTB gebouwd gaat worden door de firma van Ditshuizen mag geen monopolie positie innemen vindt de gemeente



Pétanque Club Montferland is opgericht in 1999 op initiatief van de in 2005 overleden Joep Rikken,

waarnaar het boule park is vernoemd. De doelstelling van Pétanque Club Montferland (PCM)

is de mogelijkheid bieden om het balspel petanque te beoefenen,

een spel dat in de volksmond ook wel jeu de boules wordt genoemd.

Dit snelgroeiende balspel wordt bij Pétanque Club Montferland zowel recreatief als in wedstrijdverband beoefend.

De leden, ruim 100, komen niet alleen uit Zeddam, maar ook uit omliggende plaatsen.

Sfeer en gezelligheid in combinatie met een dosis sportieve uitdaging in een fraaie bosrijke omgeving,

verklaart waarom PCM voor velen zo aantrekkelijk is. Het jaar 2009 heeft in het teken gestaan van uitbreiding

en een verdere verbetering van de accommodatie. Door inzet van een aantal leden

is in 2008 begonnen met de bouw van een nieuw clubhuis met goede sanitaire voorzieningen

en een grotere verblijfsruimte, een project dat in mei 2009 is afgerond.



Al sinds begin vorige eeuw komen uit alle windstreken toeristen naar Zeddam,

gelegen aan de voet van het Montferland en het Bergherbos.

Ze komen voor de bosrijke en heuvelachtige  omgeving, de gemoedelijkheid en voor de rust.

Het dorp is ontstaan rondom de kerk, in het Bovendorp, dat hoger ligt dan het later gebouwde Benedendorp.

Bezienswaardigheden zijn onder andere de Grafelijke Korenmolen, de Rosmolen en de Oswalduskerk

met kostbaar altaarretabel. Achter de eeuwenoude molen vind je museumboerderij De Gildekaot

van het St. Oswaldusgilde. Daarachter ligt het Zandgat, ontstaan door zandafgraving in de vorige eeuw.

Als je de smalle weg naar beneden volgt of de lange trap afdaalt, vind je onderin een ‘’  Natuurtheater ‘’,

een jeu de boulesbaan en een tennisbaan. De naam Zeddam is in het Nederfrankisch Seydehem;

dat betekent zoveel als: woonplaats aan de heuvel. Een verwijzing naar het Montferland en het Bergherbos.


(Video hier onder een optreden van de Barghse Jongens uit 's-Heerenberg)






J, Daals ziet u rechtsboven als militair en 40 jaar in dienst , Geboren en getogen Zeddammer.

Hierop viert hij zijn dienstjubileum. ‘’ De 76 jarige Koster B. Kamperman en organist

van de Rooms Katholieke Kerk mocht maar liefst 57 jaar deze functie vervullen.

Op deze foto neemt hij afscheid en gaat hier met pensioen ,

Hij vervulde op het voetbalveld ook de taak mollenvanger ,

Deze werd jaren later ingevuld door Frans Delleman.

Momenteel is er een  ongediertebestrijder Bas Ketelaar in Zeddam die deze taken doet.





               (Hieronder op de foto Frans Delleman als Imker bezig)




Linksboven wordt Nol van de tram ook wel genoemd. In het zonnetje gezet,

als Halte chef van de oud G.T.W.Na 48,5 jaar trouwe dienst gaat hij met pensioen.De foto dateert uit 1951.

Midden bovenaan , B Ising die voor de derde keer een vos weet te schieten,

Hij is de opa van Pia Onstein, Pia is ook wel bekend van de muziekvereniging Kna uit Zeddam

en schoonmoeder van ongedierte bestrijder Bas Ketelaar. ‘’

Het opzetten van dieren werd veel gedaan en kende Hotel Montferland een jachthuis

hiervoor die er vol mee stond , Ook mijn oudste oom Theet Böhmer vulde deze hobby in

( Oudste zoon oud bestuurslid en voorzitter van de schutterij st johannes Jan Böhmer )

Dan rest ons beneden de postbezorger J.C Roelofse die op de foto werd gezet ,

omdat hij 25 jaar de post bezorgde.Een zilveren jubilaris bij de P.T.T  ,

Kleindochter Jan Böhmer , Helma Kemperman loopt ook al jaren rond om de post te bezorgen.

Zo hebben mijn ouders 19 jaar samen de telegraaf rond bezorgt.

Vele kinderen maar ook ouderen doen deze werkzaamheden om iets bij te kunnen verdienen. 



Het St Oswaldusgilde in Zeddam bestaat al meer dan 350 jaar.

Zeker is het al veel ouder, maar het is een tijdje ‘slapend’ geweest.

In het Markeboek van Zeddammerbos, in 1533 vernieuwd,

staat de oudst bekende vermelding van het Sunte Oiswailtz Schutten tot Ziedam.

Waarschijnlijk gaan de gebruiksrechten, die in dit verband worden beschreven,

terug tot diep in de middeleeuwen. Het gilde is door de eeuwen heen veel meer geweest

dan een onderlinge belangengroep, het is uitgegroeid tot een organisatie van, voor en door heel Zeddam.

Zeddam was ooit een zelfstandige gemeente, maar nu maakt het deel uit van de gemeente Montferland.

Toch heeft Zeddam in het gilde eigenlijk een voortzetting van de vroegere lokale bestuursorganen.

Sint Oswaldus laat dus als een van de weinig overgebleven echte oude gilden

zien hoe het na zoveel eeuwen – ook functionerend op eigentijdse wijze – nog onmisbaar is.


Hieronder het oswaldus gilde in een filmpje uit 1953 , Beelden van Eddie Tempel





Veel activiteiten vonden plaats in het Gildehuis aan de Oude Doetinchemseweg 61 in Zeddam.

Zoals de muziekvereniging die hier hun lessen gaven , Het gilde kende eens de zoveel tijd kaart avonden

en bijeenkomsten die men kon bijwonen. Deze zijn en waren alleen bedoeld voor leden ,

Na een lidmaatschap mag men op deze avonden vrij drinken ,

Deze lidmaatschap is alleen bedoeld voor inwoners van Zeddam en/of die daar geboren zijn.

Hoe langer je in Zeddam woont hoe goedkoper de eenmalige bijdrage hiervan is ,

Is je vader bijvoorbeeld lid , dan krijg je een gunstiger tarief aangeboden ,

De lidmaatschap is voor de rest van je leven , Zolang je maar in Zeddam woont ,

Bij het verlaten van Zeddam vervalt deze weer '' Het Gilde kent 1 keer per jaar hun eigen kermis

en Koning schieten in het Zandgat en bezit veel grond in en rondom Zeddam

waarmee ze hun zelf en of de boeren onderhouden , Zo heeft men naast de Chinees

bijvoorbeeld volkstuintjes verhuurd en kregen ze wel eens melkquotum van boeren

waaraan ze hun grond hadden gepacht en beschikbaar gesteld.

In het nieuwe jaar zijn er haringhappen om elkaar de beste wensen voor het nieuwe jaar te wensen.



Museumboerderij de Gildekaot, Gildepad 1 in Zeddam,

is gebouwd op initiatief van Gerrit Varwijk, destijds overste van het St. Oswaldusgilde in Zeddam

. Sinds 18 juni 2002 is de Gildekaot een gemeentelijk monument (nr. 98).

Naar voorbeelden van 1875 - 1900 Het geheel authentiek ingerichte huisje met woonkeuken

, bijkeuken, bedsteden, opkamer, ouderwets closet, hilde voor de kippen

en op de deel twee ouderwetse varkenshokken, bevat ruimte voor wisselende exposities

op de zolder met foto's en voorwerpen. Het boerderijtje is gebouwd naar voorbeelden van 1875 - 1900.

Ook de omgeving is aangekleed met een boerenhof, schop en mestvaalt.

De eerste steen werd gelegd op 27 oktober 1991. In juni 1993 vond de officiële opening plaats.

De Gildekaot is in 2010 genomineerd voor de Monumentenprijs van de gemeente Montferland,

maar omdat het begrip monumentenprijs eigenlijk niet van toepassing kan zijn,

heeft de Monumentencommissie besloten een andere bijzondere prijs in het leven te roepen:

De Erepalm.



Het Oorlogsmonument in Zeddam is kort na de Tweede Wereldoorlog opgericht.

De Graafschapbode van 3 mei 1946 vermeldde het in het programma voor de eerste dodenherdenking

de volgende dag al als voorlopig monument voor de gevallenen op de Paasberg.

Op 4 mei 1953 werd het monument officieel onthuld.

Het herdenkt de vijftien oorlogsslachtoffers uit de parochie Zeddam,

waartoe destijds ook Braamt en Lengel behoorden.

Het plaatselijke Oranjecomité was de initiatiefnemer voor de definitieve versie.

Het monument staat op de Paasberg aan de Bovendorpsstraat, niet ver van de Torenmolen.

Het oorspronkelijke houten kruis is in 1960 vervangen. Voor het kruis zijn twee plaquettes geplaatst.

Op de ene staan de namen van de slachtoffers en de plaatsnamen waar zij zijn omgekomen.

Op de andere staat het gedicht In Memoriam, dat geschreven werd door 'Moeder van Bergen':




'' HET KLANKE KLOKJE VAN HET THUISFRONT ''

( Door Moeder van Bergen)


Hier gaat voor het laatst de klokke krant, 

Hij gaat voor het laatst naar het verre land, 

Hij gaat voor het laatst naar het verre oost. 

Hij is voor het laatst de jongens troost.

Hierin schreef steeds mijnheer pastoor, 

Hij gaf zo menig les daardoor,

Hij leefde met de jongens mee, 

Hij bleef hun herder over zee, 

Zo verspreidde het klokje ginds zijn klank,

Mijnheer pastoor, ons allen dank.

Dan schreef daarin mijnheer kapelaan, 

Voor de jongens hier ver vandaan. 

Hij schreef wat nieuws, een troostend woord , 

Leef jongens altijd braaf ginds voort ,

Mijnheer Kapelaan , 

U onze dank. Uw woorden vonden ons in klank.


Beelden uit 1953 oorlogsmonument , Hierna verder het gedicht





Dan schreef de pater van de padevoort, 

Hij schreef zo rustig, ongestoord, 

Pater Willibrord zo was zijn naam, 

Hij schreef in alles zeer bekwaam, 

Zo leefde hij met de jongens mee, 

Zijn klokke-klank klonk over zee.

Houd jongens, ginder , goede moed ''

Maar eens schreef hij zijn laatste groet.

Aan u ook pater onze dank, Uw woorden blijven in ons klank.

Dan schreef er nog steeds iemand in. 

Zijn schrijven had steeds goede zin. 

En steeds schreef hij er gekheid bij en maakte alle jongens blij, 

Was men nieuwsgierig naar zijn naam, 

Gerrit Roelofsen stond daar onder aan.

Daarvoor Gerrit onze dank,

Wat verspreidde het klokje toch een mooie klank.

Dan was er nog een Henri Verheggen, 

Hij is voorgoed uit Zeddam weg. 

Voor het klokje was hem niets te veel. 

Hij was voor het klokje het juweel.

Dan schreef de meester, krom er raar, 

Hoe kreeg hij alles bij elkaar. Vaak had hij een droge keel.

want niet was hem voor de klok teveel , 

Van het roepen zondags uit de kerk ,

Mensen, een kwartje voor het thuisfront werk , 

Aan hem toch wel de meeste dank, 

Moge zijn werken vinden in klank, 

Een gewezen soldaat, die is hij, altijd paraat. 

Van alle jongens nogmaals dank, Voor de mooie klokkenklank.

Nu heb ik ze geloof ik wel gehad,

Behalve uit Lengel en de Braamtse stad, 

Die stuurden vaak ook copy , Veel gekheid over die en die, 

Zij zorgden goed voor de voetbalsport,

Daaraan kwamen de jongens nooit te kort, Zo leefden, 

zij met de jongens mee, Het klanke-klokje was tevree

Mocht er nog een vergeten zijn, Och, houd u dan maar stil en klein. 

En leg u maar neer, want het was toch alles voor de lieve heer.

Zo luidde het klanke-klokje steeds in Indië voort, 

Bracht de jongens weer naar Zeddams oord, 

Daarom nogmaals onze beste dank , 

Het weldoen was de mooiste klank.



Het ontstaan van Pas Reform Hatchery Technologisch te Zeddam (PAS REFORM B.V)
De oprichter van de broedmachinefabriek "REFORM" te Zeddam was Gerrit Pas [Gerhard(II)us] Josephus (1889-1930), zoon van Gradus [Gerhard(I)us] Pas (1846-1912), landbouwer aan de Bovendorpsstraat te Zeddam. Hij was koopman en handelde in zaden, voeders, kunstmest en aanverwante artikelen. Hij importeerde een kleine Duitse broedmachine van het merk Glucke uit de buurt van Barmen-Elberfeld (nu Wuppertal). Aan dit apparaat bracht hij veranderingen aan. Toen de oorlog uitbrak (1914) kwam daar een einde aan. Gerrit moest opnieuw onder dienst en kwam bij de huzaren, waar hij de rang van wachtmeester bekleedde.


Uit het boek heden en verleden Zeddam

Familie bedrijf zorgde voor veel werkgelegenheid.

Pas Reform Bovendorpstraat.

Broedmachinefabriek Pas Reform is in 1919 opgericht door Gerrit Pas aan de Bovendorpsstraat. Na zijn overlijden in 1930 is het bedrijf door gezet door broer en medevennoot Theo. Na de oorlog nam de productie een grote vlucht, onder meer vanwege geavanceerd materiaal gebruik (hout in combinatie met aluminium) De drie zonen van Theo, Gerard, Henk en René hebben het familiebedrijf tot 1984 voortgezet, In 2019 ontving Pas Reform het predicaat Koninklijk tijdens de 100-jarige bestaan. Royal Pas Reform is uitgegroeid tot een multinational met een export naar meer dan 100 landen


                                                       Hieronder Pas Reform in beeld






Huis Padevoort 2010

Locatie Vinkwijk 4 Zeddam, Gelderland

Kasteel Type huis met trapgevels, Stijl rechthoekig gebouw, Bouwmateriaal baksteen

Eigenaar vanaf 1994-2023 B. Th. Ten Brinke (†)

1968-1994 H.J. Kremer

1875-1968 R.K. Kerk Zeddam

1666-1802 Huis Bergh

1375-1633 geslacht Padevoort


Huidige functie particuliere bewoning

Monumentale status Rijksmonument ,Monumentnummer 9293

Bijzonderheden het huis wordt particulier bewoond en is niet toegankelijk voor publiek

De Padevoort is een kleine voormalige Berghse havezate en voormalig adellijk huis

in de buurtschap Vinkwijk in het dorp Zeddam. Het huidige huis ligt ten oosten van het dorp

en stamt uit de zeventiende eeuw. De naam Padevoort betekent 'doorwaadbare plaats'.

Geschiedenis

Padevoort wordt rond 1272 genoemd onder de naam Pedelvoort als gebieds bezit van het klooster Bethlehem

. In 1280 is het als akkerland in bezit van Henrick van Hese Husen die Pedelvoort in 1281 overdraagt

aan heer Jacob, pastoor van Zeddam. Aangenomen wordt dat het huis op deze akkers is gebouwd

en dat het daar zijn naam aan ontleent. In 1375 is er sprake van een geslacht Van den Padevoort

dat gerekend wordt tot de riddermatigen van 'het land van den Bergh' met de havezate Padevoort

als stamhuis. In 1666 kwam het door naasting in het bezit van de Heren van den Bergh

en werd het als jachthuis ingericht. In 1875 werd het gebouw verkocht aan de Franciscanessen van Heythuysen

en vervolgens als Sint-Jozefklooster ingericht. De zusters vestigden er tevens een meisjesschool

en een gebouw voor wijkverpleging (tot 1949 "Vereniging van Vrouwen

In 1968 werd de Padevoort aangekocht door H.J. Kremer, een aannemer uit Laag-Keppel,

die De Padevoort restaureerde en in 1978 doorverkocht aan een particulier die het in 1994 verkocht

aan de huidige eigenaar (anno 2015). Het wordt particulier bewoond en is niet toegankelijk voor publiek.

Bron Wikipedia


School in Zeddam geheel uitgebrand
Van de rooms-katholieke meisjesschool in Zeddam stonden nog slechts de zwartgeblakerde muren overeind, nadat gisteren de brandweer van Zeddam en Doetinchem de laatste vlammen van een felle brand hadden geblust.
Het 56-jarige hoofd van de school, A. W. B. Helmes, moest met vrij ernstige brandwonden aan gezicht en armen en met een shock in het ziekenhuis van Doetinchem worden opgenomen.
Tegen elf uur gisterochtend begon de brand, doordat in het kamertje van het schoolhoofd een kachel plofte. Vermoedelijk is een vonk in een pot met was gesprongen, die daar voor schilderwerk was neergezet.
In een paar minuten sloeg de brand over naar andere lokalen en kort daarna sloegen de vlammen door het hele gebouw. Er viel, niets te redden.
Het schoolbestuur zoekt nu aan alle kanten naar ruimte om de leerlingen van de school les te kunnen geven, als 1 september de vakantie is afgelopen. Er is weliswaar een rooms-katholieke jongensschool, maar die is te klein om ie meisjes te kunnen herbergen.




Een film, hieronder die door het Gelders Archief is gepubliceerd, in thema’s en straten verdeeld. De film komt uit 1953. Dit onderstaande filmpje laat de (later afgebrande) meisjesschool zien. Stond tussen de Padevoort en de school(stallen) die er nog staan. Op 40 seconden zien we de ruïnes van het in 1945 afgebrande Majella-gesticht.





Samengestelde foto's door de jaren heen '' Herstelwerkzaamheden ''

Het verplaatsen van oude bomen en of herstelwerkzaamheden rioleringen ,

In de jaren 60 werd Zeddam voorzien van een riolering aan huis ‘’

Zo is in latere tijden de s’ heerenbergseweg geheel vernieuwd door nieuwe bomen

en zijn de oude paarden kastanje bomen hier verdwenen.

Op de Oude Doetinchemseweg in Zeddam is een tram bestrating rails tussen de bestrating neergelegd.

Dit uit voorbeeld van de geschiedenis en de oude tram die van Emmerik (Duitsland)

naar Zutphen heeft gereden, ‘’ In de lange wei loopt nu de rondweg

die vanaf s‘Heerenberg naar Doetinchem gaat, Vroegere verbindingen liepen geheel anders,

Deze streken ook in Groenlo neer in de verbindingen over de Terborgseweg heen.



Oude foto's Huize Sydehem , Met de oud fontein die bevroren is ,

En nog zonder dak terras en of buiten terras , Door inzamelingen & vrijwilligers

is er door de jaren heen veel veranderd. Wonen in Sydehem is simpelweg prachtig wonen.

Vanwege de ligging midden in Zeddam met uitzicht op het mooie Montferland.

En ook omdat het een volledig gerenoveerde accommodatie is die helemaal voldoet

aan de wensen en eisen van deze tijd.


Foto hieronder in de huidige staat






In het midden van de foto ziet u de weg naar 's-Heerenberg toe, ook wel bekend als de Drieheuvelenweg ,

Hiernaast zit niet zichtbaar op de foto. Heeft er voor jaren lang een betegelde fietspad gelegen

in een spoor van een kilometer of 2/3 ,

Deze tegels zijn in samenwerking met de gemeente eruit gehaald en hiermee de kerkhoven bestraat ,

Het fietspad is voorzien van asfalt '' Door de ontwikkelingen van rollators en het bijbehorende grint

waarmee de kerkhoven vol lagen , werd het steeds moeilijker deze te bezoeken ,

Hiermee werd een mooie oplossing gevonden , Door de bomen en hun wortels kwamen de tegels omhoog

of zakte deze in , Ook voor de wielrenners is het hiermee beter begaanbaar geworden ,

'' De weg rechts onder en boven en linksboven zijn de oude wegen en fietspaden naar Beek toe ,

Hier naar toe door rijden maakt het mogelijk om naar Arnhem toe te rijden en of Didam te fietsen.

'' Het is beneden aan deze weg midden op de foto voorbij Hotel en Restaurant Tolhuis.

naar links toe gaan.



De winkel van de Familie Tempel in de Bovendorpsstraat in Zeddam In 1965 opende zij deze winkel,

Voorheen zat hier een kapper gevestigd (Kapper Bronckhorst)Hierbij een lijstje met huidige of verdwenen winkels door de jaren heen :

De Elka Stond op de plaats van Het Hof van Varwijk en verhuisde naar de Kilderseweg in het gebouw

, gebouwd door de familie Liebrand in 1932 als textielwinkel en werd later Super de Boer ,

Deze zat tegenover het Hertenkamp, De winkel van de familie Tempel op de Bovendorpsstraat ,

De winkel de Kroon en bakkerij van de Familie Delleman met daarnaast de winkel Harlekijn

voorheen winkel familie van Remmen'' De winkel van Varwijk die voorheen in het pand van de Regiobank zat

Slager Daals, Van Bergen, Van Remmen en Engelbarts , Kappers Papillot, Chantal, Jos Driessen,

Addie Wanrooy , Kapsalon Rutjes, De Bakkerijen Seegers, Kaspers ,

Bos deze zat voorheen in oud Hotel de Uitkijk tevens ook een Spar geweest En banketbakkerij Averdonk,,

Videotheek van Otterlo en van Halteren en voorheen de winkel

Gervers die tennisrackets bespannen (Robin Sport) en of van de familie ten Holder.

Chocolaterie Dobbelmans , Winkel klein Obbink , Bloemenwinkel de Ank , Kruidenierswinkel Winters,

En snoep-kruidenierswinkel Brinks en of snoepwinkel Bekker ,

Fietsenmakers Ariens en Rudy Palm Motoren en fietsen ,

Beide hebben fietsen verhuurd voor het toerisme van de Hotels.

De fietsenzaak van Koster Rijwielen , Kledingzaak Rikken en Hoeden winkel Els, hoeden zaak Bieleveldt.

''Mode winkel te Pas in de Benedendorpsstraat te Zeddam en Verwaaijen textielzaak,

Verheggen schrijfgerei, schriften. Meubelzaak en sigarenzaak Kleinpenning,

Schoenen winkel Markhorst, schoenmaker Kopp , Boetiek Menting, Jt tapijt en de elektra zaak Baars

, Vonkert tapijt , Groentewinkel van Vliet, snoepwinkel Rasing en de Srv wagen van de familie Mulling

die aan huis de boodschappen bracht. De winkel van de familie Bekker

waar momenteel hun zoon zijn schilders bedrijf heeft ,

Hun dochter zit op het Gerrit Varwijkplein (Ilse Bekker fotografie)

En 2 Drogisterijen waarvan 1 Chantal die hier bij een kapsalon draait , De 2e heette Willemsen ''

Dit is al een heel lijstje , Ik ben nou een tien jaar weg uit Zeddam ,

Ik zal vast wel wat nog vergeten zijn , maar daar mijn excuus voor.

Kleine toelichting hierop : Bakkerij Engelbarts (maar dat gaat wel terug rond 1900),

bakkerij van Remmen )Vinkwijkseweg 35, nu nr 20).

Végé kruidenierswinkel, van Van Remmen ,Jan Mali juwelierswinkel.

Dit alles op Vinkwijkseweg 2



Stroombroek, in de volksmond ook wel het Braamtse Gat of Braompse Gat genoemd,

is een voormalige zandwinning plaats gelegen bij het dorp Braamt, gelegen

tussen 's-Heerenberg en Doetinchem.


Het meer dat na de zandwinning in de 70er jaren, vooral ten behoeve van de A 18, ontstond,

is populair in de regio Bergh/Montferland, de Duitse grensstreek en ook veel mensen uit Doetinchem verblijven

er in de zomer en lente. De ligging van het meer is bijzonder want het ligt aan de voet van het Montferland

en heeft daarmee vooral vanuit het noorden een haast on-Nederlandse aanblik. Aan de zuidelijke kant

van het meer ligt sinds de 90er jaren het Bungalowpark Stroombroek, een grootschalig bungalowpark

in neo-griekse stijl - met daarin het wellnesscentrum Palestra. Het bungalowpark is onderdeel

van de keten Landal Greenparks. Aan de oostzijde van het meer bevindt zich een kabelwaterskibaan

die in 2006 is geopend. Bij de baan ligt in de noordoosthoek van de plas de

Beachclub Stroombroek - een café-restaurant met terras aan het water.

Aan de zuidwestkant van het meer bevindt zich een openbaar strand voor dagtoeristen,

aan de noordkant een kleiner strand voor naaktrecreatie. Rondom de plas lopen wandel- en fietspaden

. Markant Outdoorcentrum is gevestigd ten westen van het bungalowpark en het Land van Jan Klaassen

(een pretpark). Ruime parkeerplaatsen zijn zowel aan de zuidoost kant (toegang vanaf de N316/Wijnbergseweg) als aan de zuidwestkant

(toegang vanaf de Gildeweg voorhanden. In de winter kan bij voldoende vorst op Stroombroek

geschaatst worden op natuurijs.De totale oppervlakte van recreatieproject Stroombroek

bedraagt 82 hectare 96 are 16 centiare; hiervan neemt de Braamtse Plas

alleen reeds 34 hectare 79 are 77 centiare in beslag.

Ongeveer een vierde deel van het gehele terrein is het voormalige gilde

van het Sint Jorisgilde van Braamt.

Bij de Stroombroek is een TOP (toeristisch overstappunt) waar men kan starten voor het Fietsroutenetwerk.



Geschiedenis en heden van het St. Jorisgilde
Als het feit zich voor mocht doen dat onze voorvaderen op zouden staan om eens een kijkje te nemen

hoe het er nu aan toegaat bij hun Gilde, dan zouden ze hun ogen niet geloven. En dat is niet zo verwonderlijk.

Het Gilde is moderner geworden en heeft zich, zij het langzaam, aangepast aan de tijd.

Maar wel voor zover dat mogelijk is omdat het Gilde bepaalde tradities in ere wil houden.

En ik denk dat die mix het bijna 300 jaar oude Gilde vitaal en springlevend heeft gehouden.

Laten we eens een stapje terugdoen in de geschiedenis: ik zei zojuist "het bijna 300 jaar oude Gilde",

want de eerste pennenstrepen die over ons Gilde zijn gezet in het oude notulen/kasboek, dateren van 1713. Er zijn geleerden die beweren dat het Gilde veel ouder is, zie ons uitgegeven boekje in 1995:

( Op de video hier onder de Koenders Molen uit Braamt )



Sint Jorisgilde Braamt, een traditie van 625 jaar - geschreven door John Thoben.

Wat wil het woord Gilde nu precies zeggen?
Een Gilde was een organisatie die alle ingezetenen van een gebied (een gemeente) in sloot en ook alleen maar deze.

Grondbezitter of niet, pachter of eigenaar, in een Gilde waren allen gelijkberechtigd,

mits zij maar binnen de gemeente (het gebied) woonden.

We weten uit overlevering dat de Gilden in die tijd de bevoegdheid hadden, d.w.z. de Gildemeester en Ouderlingen,

om kwesties en onenigheden die zich in hun gebied voordoen te beslechten, zelfs met enige strafrecht plegingen.

Maar in de eerste plaats was er de zorg voor gemeenschappelijke veedriften (veekudde).

Een godsdienstige organisatie is het Gilde oorspronkelijk niet.

Een geestelijke broederschap die aan de leiband loopt van de heren geestelijken is het verleden veel later geworden.

De oeroude schut gilden, ook dat van Braamt, zijn op een gegeven moment gekerstend,

d.w.z. tot christen bekeerd en gedoopt. Bij de kerstening krijgen de Gilden hun schutspatroon,

dat als het ware een label is voor geestelijke kwaliteit.

De kerstening van de Gilden in deze omgeving heeft plaatsgevonden zo omstreeks 1370 en aangenomen wordt dat daar het Gilde in Braamt ook toebehoorde.

Het Braamtse Gilde is een Sint Jorisgilde. Sint Joris ofwel Sint Georgius is geboren in Cappadocië

en hij is volgens de overlevering een Romeins soldaat die opklimt tot de rang van tribuun (= officier)

. Onder keizer Diocletiaan, die regeerde van 284-305 n.Chr. en die de geschiedenis ingaat

als een van de felste vervolgers van de jonge christelijke kerk, wordt Sint Joris gefolterd.

Hij wordt opgesloten in een ton met scherpe nagels in de wanden,

deze wordt door de straten gerold en daarna wordt Sint Joris onthoofd. Dat gebeurt omstreeks het jaar 303.

Volgens de legende doodt hij in Lasia in klein-Azië een draak die de streek onveilig maakt.

Sint Joris is het symbool van ridderlijkheid en rechtschapenheid;

hij bindt de strijd aan tegen het kwaad dat gesymboliseerd wordt door de draak.

Hij is de patroon van ridders, soldaten, schutten (beschermers) en wapensmeden.

Geen wonder dat vele middeleeuwse Gilden Sint Joris kiezen tot hun schutspatroon.

De doelstelling van het Gilde is de laatste jaren duidelijk veranderd.

Deze moderne tijd heeft een klimaat geschapen waarin beoefening van oude folklore veel meer gewaardeerd wordt.

Men beschouwt het nu als een waardevolle uiting van gemeenschapsleven en volkscultuur, die bewaard

en gecultiveerd moet worden.

De Kapitein,
Anton Koster.






De kerk van Onze Lieve Vrouw van Altijddurende Bijstand aan de Langestraat 20 in Braamt werd in 1949 ingewijd
door Mgr. Th. Huurdeman, vicaris-generaal van het aartsbisdom Utrecht. De nieuwe parochie Braamt werd daarmee afgescheiden van parochie Zeddam, waartoe het eeuwenlang had behoord. Bouwpastoor Te Riele kwam in 1946 als kapelaan naar Zeddam, waar pastoor Meijer hem tot bouwpastoor benoemde.
Die taak heeft hij met groot enthousiasme opgepakt en in 1949 succesvol afgesloten. Hij overleed op 17 februari 1950, kort na het gereedkomen van de kerk, in het ziekenhuis te Doetinchem.
Hij werd begraven op de begraafplaats achter zijn kerk. Pastoor Te Riele is in Braamt onvergetelijk. De Pastoor te Rielestraat is naar hem genoemd. De architect was A.J.M. Vosman, die met een zeer eenvoudig ontwerp aansloot bij de kerkelijke architectuur van de eerste helft van de 20e eeuw. De ramen hebben rondbogen.
Bovendien zijn er zes ronde ramen met gebrandschilderde voorstellingen van M. Weiss uit 1961. De kerk heeft lange tijd één kerkklok gehad, die in de klokkenstoel boven de sacristie hing.
Deze klok was in 1943 van Grave naar de St. Oswalduskerk in Zeddam gebracht ter vervanging van de klokken
die de Duitse bezetters daar in dat jaar hadden geroofd. Toen Zeddam na de oorlog nieuwe klokken kreeg, werd deze klok aan de kerk in Braamt geschonken.
In 2019, een jaar na de sluiting van de kerk, is de klok teruggebracht naar Zeddam en daar opgehangen in een nieuwe klokkenstoel bij het oorlogsmonument op de Paasberg. Pastoor De Vreeze heeft Braamt een vrijstaande klokkenstoel met twee klokken gegeven. Deze klokken zijn vernoemd naar zijn ouders: Helena en Martinus. Een vrijstaande klokkenstoel komt vooral in Friesland, waar pastoor De Vreeze vandaan komt, vaker voor. Ook de kerk in Wijnbergen heeft een vrijstaande klokkenstoel.
De klokkenstoel van de inmiddels afgebroken Emmauskerk in 's-Heerenberg-Lengel
stond bovenop een toren die weliswaar met het kerkgebouw verbonden was, maar de klokken hingen in de open lucht. De protestantse kerk in 's-Heerenberg heeft van 1469 tot 1821 een vrijstaande klokkentoren gehad.



De Hervormde of Protestantse Kerk van Zeddam staat tegenover de Sint Oswalduskerk aan de Ettemastraat 3

. Na de reformatie was vanaf 1596 tot 1810 de Oswalduskerk eigendom van en in gebruik

bij de gereformeerde gemeente Zeddam.

Op zondag 23 juli 1598 hield dominee Caspar Sollingius, ook predikant te 's-Heerenberg,

de eerste protestantse preek in Zeddam. Dit deed hij niet in de Oswalduskerk, want dat was een ruïne,

maar onder een grote lindeboom. Pas na 1604 werden activiteiten tot herstel van de middeleeuwse kerk

ondernomen. Op gezag van koning Lodewijk Bonaparte ging, bij de verdeling van de kerkelijke goederen,

in 1810 de kerk weer over in de handen van de katholieke Sint Oswaldus Parochie.

Na noodgedwongen gekerkt te hebben in de oude schuurkerk van de katholieke parochie

en in een schuur van Jan Ter Voert kon op 8 november 1811 dominee Warnsinck een nieuwe kerk inwijden

voor de protestantse eredienst. De bouwkosten bedroegen 5.020 gulden. De kerk kwam te staan in de tuin

van de oude pastorie. De oorlogsschade uit de Tweede Wereldoorlog werd in 1945 hersteld en in 1953

werd het interieur opgeknapt. In 1964 volgde een dilemma. Moet de kerk gerestaureerd worden of

wordt er nieuw gebouwd? De keuze viel in 1967 op restauratie.

Tevens werden de bruine banken vervangen voor Oudhollandse knopstoelen.

In een later stadium werd een verhoogd liturgisch centrum voorin de kerk aangebracht en in 1988

werden vijf kleine gebrandschilderde ramen geplaatst, vervaardigd door de heer Coolen.

In 2005 zijn aan weerszijden van de preekstoel twee glas-in-loodramen aangebracht,

ontworpen door Willem Ormel. Het ontwerp is gebaseerd op Genesis 2:8-25 en handelt over het paradijs,

en op Openbaringen 21:9-22 waarin het nieuwe Jeruzalem wordt beschreven. De ontwerpen hebben de titel

De Reis meegekregen. In 2005 is het interieur van de kerk opnieuw opgeknapt.

Bij het schilderwerk boven de preekstoel kwam een versiering tevoorschijn,

die jaren onder een witte verflaag verborgen had gezeten: een voorstelling uit Leviticus 16.

Hierin wordt Aaron gewezen hoe hij het heiligdom binnen het voorhangsel mag binnen gaan.

"Met een jonge stier ten zondoffer en een ram ten brandoffer". De voorstelling is weer in ere hersteld.

De kerk is sinds 18 juni 2002 een gemeentelijk monument (nr. 101).

Het orgel in de kerk in een rijksmonument



Hierboven Scouting Oswaldus Zeddam in beeld in 1953

De St. Oswaldus Groep is opgericht op 14 maart 1946. Het Stafteam dat aanwezig was bij de oprichting

van de groep bestond uit: Annie Weijers (Akela), Anneke Ariens (AWL)

A. van Rijn (Aalmoezenier) Jan Rikken (Hopman) Nol Vriezen (Vaandrig) Paul Weijers (Vaandrig)

Het eerste jaar beschikte de groep nog niet over een eigen onderkomen en vond ze onderdak

in de schuur van de familie Bruins bij Hotel Montferland.

In 1947 betrekt de groep het nieuwe hoofdkwartier achter de torenmolen

op een stukje grond van het St Oswaldusgilde, dat gepacht werd voor één gulden per jaar (€ 0,45).

Het ontstaan van gevaarlijke situaties door zandwinning rondom het clubgebouw

(het huidige zandgat met daarin de tennisbanen) was de aanleiding voor het zoeken van een nieuwe locatie

voor het clubhuis. In 1960 werd die nieuwe locatie gevonden achter de toenmalige bewaarschool,

de huidige stallen van havezate de Padevoort (huidig adres: Vinkwijk 2a).

Dankzij de hulp van vele inwoners van Zeddam verrees het nieuwe gebouw.

De vorm was afgeleid van een grote tent met een luifel boven de ingang.

Om de aankleding van het gebouw te kunnen bekostigen werd de actie de laatste steenlegging in het leven

geroepen. Elke bezoeker kreeg de gelegenheid om zijn naam en donatie op originele wijze te vereeuwigen.

Deze gegevens werden ingemetseld onder de open haard en zouden pas samen met enkele voorspellingen

25 jaar later worden geopend. Na 25 jaar onderdak geboden te hebben aan onze groep

en een aantal houtwormen werd het tijd voor een nieuw onderkomen.

In 1986 is ons clubgebouw volledig gerenoveerd en kreeg zijn huidige vorm.

Tijdens de laatste verbouwing verbleef de vereniging op de deel bij Diesveld.

Door de groei van het aantal leden en wijzigingen van de eisen die tegenwoordig aan openbare gebouwen

worden gesteld, voldeed het gebouw niet meer. In 2001 is daarom een begin gemaakt met de diverse

verbouwingen die ervoor hebben gezorgd dat ons onderkomen weer voldoet aan de eisen van deze tijd.

Het gebouw heeft de naam De Blokhut.


Uit het boek 75 jaar Scouting Zeddam (1946-2021)
Het begint in Zeddam, 1946,14 maart oprichting Oswaldusgroep Zeddam

In de veertiger jaren was er voor de Zeddamse jeugd weinig te doen. Er was een voetbalclun en wandelclub ‘ De Woudlopers ‘’ Eind 1945, begin 1946, werd er in Doetinchem een cursus gegeven voor verkennersleiders, Drie Zeddamse jongemannen: Nol Vriezen, Paul Wewijers en Jan Rikken volgde deze cursus en ontvingen 31 januari 1946 het diploma. Aller drie waren afkomstig uit de bovengenoemde wandelclub. En hadden ervaring met leidinggeven. De eerste staf werd gevormd door bovengenoemde drie heren en de dames Annie Weijers en Anneke Ariens. Deze staf was aanwezig bij de oprichting van het verkennerswerk in de parochie van de heilige Oswaldus te Zeddam op 14 maart 1946. Onder de naam Sint-Oswaldusgroep Zeddam was het verkennerspel officieel begonnen. De naam Sint-Oswaldus was afgeleid aan de beschermheilige van Zeddam: Sint-Oswaldus. Het spel van verkennen was in eerste instantie onbekend in het dorp Zeddam. Velen keken er vreemd tegen aan, Geld was er niet, kennis evenmin, wel ervaring om met jeugd om te gaan en heel veel enthousiasme. Op 21 maart 146 werden de eerste zes jongens opgenomen in de troep. De volgende zes op 18 april. De groep kwam uiteindelijk op een grootte van 24 jongens. Kort na de oprichting van de verkennersgroep werd ook een groep voor jonge kinderen in het leven geroepen. Deze groep bestond uit kinderen in de leeftijdscategorie van 7 tot 11 jaar en werd de welpen genoemd. De groep werd geleid door Annie Weijers en Anneke Ariens, ‘’ De allereerste viering van de Sint-Jorisdag werd gehouden in het Bergherbos.Tot op de dag van vandaag blijft Sint-jorisdag een vast onderdeel binnen Scouting Zeddam en word deze dag jaarlijks met een groepsactiviteit gevierd ‘’ In 1947 - verhuizing naar achter de Torenmolen ‘’ In eerste instantie hadden de verkenners uit Zeddam nog geen eigen onderkomen. De eerste bijeenkomsten werden gehouden in een schuur bij de parkeerplaats van Hotel Montferland. Deze was door de familie Bruins gratis beschikbaar gesteld. Na lang zoeken is er uit eindelijk een eigen onderkomen gerealiseerd. Het bestuur van het Oswaldusgilde gaf toestemming om op hun grond een blokhut te bouwen en wel op het stuk grond ideaal gelegen achter de molen in het zandgat. Het gilde verpachtte de grond voor 1 gulden per jaar een de verkenners uit Zeddam. Dit gebouw in het zandgat werd het eerste echte hoofdkwartier. Eigen leden hebben met hulp van vele Zeddammers gratis meegewerkt aan de bouw van het nieuwe onderkomen ‘’ In de bijeenkomst van 20 juli 1955 werd besloten een nieuwe blokhut te bouwen. Er werd gezocht naar een ideale plaats,het liefste in een bosrijke omgeving, De plaatsen die in aanmerking kwamen waren, het Gildebos aan de Beekseweg, Een stuk grond van Melissen bij het Diepzeultje en een stuk grond van het kerkbestuur, prachtig gelegen achter de huishoudschool bij de Padevoort (Deze is het geworden) Hier zit de scouting nog altijd.



Hierboven Wandelclub De Woudlopers Zeddam (1939)
bovenste rij: Jan Weijers, ? , Piet Meijer, Theo Ariens, Jan Rikken, Jan Varwijk, ? , Jan Timmermans, Jan van Remmen, Henk Kroeze,
Midden: Harrie Keurentjes, Henk Lukkesen,
Onderste rij: Piet Melissen, Gerard Kummeling, Paul Weijers, Wim Roes, Jan van Bergen, ?, ? Antoon Berentsen






Eind jaren vijftig werd er vanuit de Zeddamse gemeenschap de Supportersvereniging van Harmonie Kunst

na Arbeid opgericht. Doel van deze vereniging: zo veel mogelijk geld in te zamelen voor K en A,

zodat deze harmonie financiële armslag krijgt voor het onderhoud en de aankoop van instrumenten.

Tevens zal het geld gebruikt worden voor de aankleding van de leden. Het eerste bestuur

is met de nodige zorgvuldigheid samengesteld en bestaat uit voorzitter Jaap Hoogland

(ouder dan de rest, zit bij de schutterij en geniet aanzien bij de protestante gemeenschap in Zeddam),

secretaris Wim Kumeling (is actief binnen de voetballerij), penningmeester Theo van Remmen

(heeft de nodige contacten binnen het bedrijfsleven) en de leden Jan Derksen

(zoon van Hent Derksen en actief binnen de harmonie) en Jozef Braam (komt uit Vethuizen

en heeft daardoor ingang bij de boeren). Iedere Zeddammer kan voor het in die tijd aanzienlijke bedrag

van 10 gulden lid worden. Als tegenprestatie voor de financiële bijdrage wordt er voor de muzikanten

en de supporters in november een leuke avond georganiseerd met muziek en gelegenheid tot het maken

van een dansje. Deze avonden worden goed bezocht; er zijn in die tijd maar weinig van dit soort activiteiten

binnen Zeddam. In 1960 wordt de feestavond gehouden met als thema carnaval en met Willem Kleinpenning

(Boelie) als heuse Prins. De avond was een groot succes. De daarop volgende jaren werkt de

supportersvereniging de carnavalsavond verder uit

en in 1962 wordt de eerste Kindercarnavalsoptocht gehouden. In 1963 kan dankzij de financiële bijdrage

van de supportersvereniging de harmonie overgaan tot de aanschaf van de allereerste uniformen

voor de muzikanten. In de jaren zestig en begin jaren zeventig ontwikkelt het carnaval zich steeds

meer en binnen de harmonie en de supportersvereniging ontstaan geleidelijk twee groepen.

De ene staat nog steeds achter de doelstelling om zoveel mogelijk geld in te zamelen voor de harmonie

en deze groep vindt dat het carnavalsgebeuren een steeds grotere aanslag op de supportersvereniging doet

. Aan de andere kant heb je de groep die het carnaval steeds leuker begint te vinden

en deze groep ziet elk jaar grote bedragen richting harmonie vloeien

en zodoende blijft er weinig geld voor het carnaval over. In het najaar van 1972 staan beide groepen

met de hakken in de grond tegenover elkaar. Tijdens een speciale vergadering wordt afgesproken

dat beide kampen als aparte werkgroepen zullen functioneren onder een overkoepelend bestuur.

Tot verrassing van het bestuur van de supportersvereniging vernemen ze uit de krant dat eind november 1972

, ondanks pas gemaakte afspraken, een zelfstandige carnavalsvereniging is opgericht.

En vanaf dat moment gaan beide verenigingen hun eigen weg.Het allereerste bestuur bestaat uit de volgende mensen: Gert Eggink; voorzitter, Theo Verstegen,

secretaris; Theo van Remmen, penningmeester; Gerard Schothuis,

president en Henny Erdhuizen, bestuurslid. De naam "de Paverts"

is midden jaren zestig bedacht door Hent Derksen en houdt aan de ene kant verband met "De Padevoort",

dat toen nog een klooster was, en aan de andere kant met een ander woord voor flink wat alcohol drinken.

Ondertussen heeft c.v. "De Paverts" reeds een 11-, 22-, 33 en 44-jarig jubileum achter de rug

en daaruit kun je opmaken dat de oprichting in november 1972 een juiste keuze is geweest.




Hierboven ziet u oude foto’s van de wijkvereniging Nieuw Leven.

Deze wijk heeft 40 jaar bestaan. En vierde zijn 12,5 jarige jubileum 

in het Gildenhuis in Zeddam, was de voorzitter hiervan Joep Rikken.

Deze nam ons met buurtgenoten en kinderen mee naar de stokkumse zandbult toe.

Elk jaar werd er een carnavalswagen gebouwd en hiermee mochten alle kinderen in de wijk aan deelnemen

‘’ Zeddam ‘’ kent vele buurt of wijk verenigingen die jaarlijk aan de carnavalsoptocht mee doen,

Vroeger werden er ook dorpsspelen gegeven in de vorm van een zeskamp met heuse touwtrek wedstrijden

op de padevoort allee.Dit is ook de locatie geweest voor de jaarlijkse braderie die door plaatselijke ondernemer werd gegeven.

De Klaverjasvereniging van Nieuw Leven heeft een 25 jaar bestaan voordat deze ermee stopte.

De wijkvereniging in de jaren 60 opgericht heeft later de naam ‘ De Noabers ‘ gekregen , deze is nog steeds actief.

Twee prinsen uit deze wijk die bekend klinken zijn Bennie Giessen (Oud Commandant schutterij st Johannes)

en Jeroen Jansen, ook een Marien Derksen ook wel bekend als Sniederke is in deze buurt geboren

en woonachtig geweest. Sniederke verzorgt al jaren met zijn eigen gemaakte teksten en muziek de prinsenpresentatie

in een buut en heeft  opgetreden bij onze carnavals buren uit 's-Heerenberg in Waskupenstad,

Dit is de grootste carnaval die deze regio kent.


Zeddam (Montferland) en haar wielrennen die deze voor jarenlang heeft gehouden in Zeddam (Montferland)

, Met in 2009 Wereldkampioen Marianne Vos '' Zeddam kende voor jarenlang '' veldrijden wedstrijden ''

Met de beruchte trappen die men moest bedwingen in het zandgat '' Toppers als Richard Groenendaal ,

Deden hiermee met een opkomst van 40.000 toeschouwers die deze wedstrijden tijdens wereldkampioenschap

pen aanschouwde , De bovendorpsstraat in Zeddam ,

Stond behalve bekend door de grote getalen toeschouwers met gele vlaggen uit Vlaanderen (België)

Die hier tegen oplopen Bekend als de Muur van Zeddam De muur van Zeddam is,

Een initiatief van een Zeddamse cafe eigenaar & Horeca ondernemer om het dorp Zeddam

verder in de picture te zetten '' Montferland & Zeddam is nog steeds geliefd onder de amateurs

om in te wielrennen en kent hierbij ook een Atb mountainbike route van 26 kilometer

door de Montferlandse bossen heen , U hoeft u zich dan hier niet te vervelen ,

Als u van fietsen houd.






Reacties

Populaire posts van deze blog

Vooral Uit het Boek rondom boven dorp en onder dorp Zeddam

Niemand doet de Mond open (De Bek)